Αυτό που ξεχνάνε οι περισσότεροι άνθρωποι για τη χρονιά τίτλου του Klopp στο Anfield, είναι πως τα κατάφερε με αξιοσημείωτα μικρότερο προϋπολογισμό σε σχέση με τις κορυφαίες ομάδες της Premier League.
Τα καθαρά μεταγραφικά έξοδα των 92.4 εκατομμυρίων λιρών σε διάρκεια 5 χρόνων ήταν λιγότερα από αυτά της Watford και ούτε τα μισά σε σχέση με αυτά της Brighton. Ήταν σχεδόν τα ίδια, αν και λιγότερα με αυτά της Newcastle η οποία όμως είχε ως ιδιοκτήτη τον γνωστό Mike Ashley.
Λιγότερα είχαν ξοδέψει μόνο οι Crystal Palace, Sheffield United, Southampton και Norwich City. Ας θυμηθούμε επίσης πως η Manchester City είχε δαπανήσει ήδη 505.6 εκατομμύρια λίρες και η Manchester United 378.9 εκατομμύρια.
Και αυτή την επιτυχία των Κόκκινων σε αρκετά μεγάλο βαθμό θα πρέπει να την αποδώσουμε στην εξειδίκευση του Edwards, οπότε δεν θα πρέπει να δημιουργούνται απορίες για τον μανιακό τρόπο με τον οποίο η FSG επεδίωξε την επαναπρόσληψη του.
Όπως είχε πει κάποιος αναλυτής το 2020 «είναι ζήτημα αν έχουν λάθος σε κάποια μεταγραφή. Δεν νομίζω όμως ότι θα συνεχιστεί αυτό. Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος τόσο πολύ καλός. Αν πάρεις 15 στα 15 στις μεταγραφές σου δεν μπορείς να περιμένεις ότι θα συνεχίσει έτσι. Αυτός (ο Edwards) έχει ξεπεράσει τα όρια του και από κάποιο σημείο και μετά θα αρχίσει να οπισθοχωρεί».
Και να σκεφτεί κανείς ότι το και όχι και τόσο μακρινό 2017, είχε κυκλοφορήσει μια διαδικτυακή αίτηση 36 ψήφων, οπαδών της Liverpool, οι οποίοι απαιτούσαν την απόλυση του Edwards! Το πρώτο σχόλιο μάλιστα έγραφε «είναι άχρηστος, απλά άχρηστος».
Ας θυμηθούμε λοιπόν και πάλι πως ήταν ο Edwards που έπεισε τη Liverpool για τη δυναμική του Andrew Robertson στη Hull και πως ο αριστερός αμυντικός θα μπορούσε να μετατραπεί σε έναν από τους κορυφαίους παίκτες στη θέση του σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ήταν ο Edwards πάλι που επέμενε κατά τη μεταγραφή του Coutinho στην Barcelona, να υπογράψουν έγγραφο οι Καταλανοί σύμφωνα με το οποίο για την αγορά τους, οποιοδήποτε παίκτη των Κόκκινων, για τα επόμενα δύο χρόνια θα έπρεπε να πληρώσουν 100 εκατομμύρια λίρες.
Γιατί; Γιατί γνώριζε ότι η Barca θα «επέστρεφε» πάλι για κάποιον από τους elite παίκτες των Κόκκινων και φρόντισε ώστε στην περίπτωση αυτή να πληρώσουν τεράστια ποσά οι Καταλανοί.
Οι συνάδελφοι του λένε επίσης πως το 2018 τον ανησυχούσε η ιδέα πως η Real Madrid, είχε προσελκυστεί στην ιδέα της απόκτησης ενός ή κάποιων από τους Salah, Mane, Firmino.
Τι έκανε; Πρότεινε την παραχώρηση νέων ικανοποιητικών συμβολαίων για τους παίκτες χωρίς να υπάρχει ούτε ένας όρος όμως στα συμβόλαια τους.
Ο Edwards μπορεί να γίνει πολύ σκληρός.
Λένε πως τα βλέφαρα του δεν ανοιγόκλεισαν καν όταν ο Emre Can ζήτησε νέο συμβόλαιο με όρο παραχώρησης μέσα σε αυτό. Αρνήθηκε. Οι διαπραγματεύσεις σταμάτησαν και ο Can αφέθηκε να φύγει ελεύθερος παρά να δημιουργηθεί προηγούμενο στην ομάδα.
«Θα μπορούσατε ποτέ να φανταστείτε έναν τύπο, καθισμένο σε μια μικρή καμπίνα της Prozone, ότι θα γινόταν αυτό που έγινε σήμερα; Αυτός που παίζει έναν τόσο σημαντικό ρόλο στη μεγαλύτερη ομάδα του κόσμου;» ρωτάει ο O’Neil.
Θα πρέπει επίσης να σας ευχηθούμε καλή τύχη αν ψάχνετε να βρείτε κάποια φωτογραφία του Edwards από την νύχτα εκείνη που η Liverpool κέρδισε την Tottenham στον Τελικό του Champions League, κατακτώντας το 6ο τέτοιο τρόπαιο στην ιστορία της.
Ο Klopp κάλεσε για φωτογράφηση όλους τους συνεργάτες του στο κέντρο του γηπέδου εκείνο το βράδυ, αλλά ο Edwards προτίμησε να μείνει στην άκρη, στις σκιές, πηγαίνοντας να βγάλει φωτογραφίες από τους οπαδούς των Κόκκινων που πανηγύριζαν.
Εκεί τον είδαν επίσης να προσπαθεί να παρηγορήσει τους πρώην συναδέλφους του στην Tottenham αλλά και τον Levy. Την τελευταία στιγμή πριν αποχωρήσει από το γήπεδο πρόσεξαν ότι ήθελε να εξασφαλίζει πως ο φροντιστής της ομάδας θα βγάλει κι αυτός φωτογραφία με το βαρύτιμο τρόπαιο.
Μετά εξαφανίστηκε στο παρασκήνιο…. ακριβώς όπως του αρέσει!