Οι οπαδοί που ειρωνεύονται την φτώχεια που επικρατεί σε περιοχές της Αγγλίας, προδίδουν το περιβάλλον τους, την κοινή ιστορία αλλά και την πάλη απέναντι σε αυτό το κοινωνικό φαινόμενο καθώς και κάποιους από τους φίλους τους που βρίσκονται μαζί τους κάτω από την σημαία της ίδιας ομάδας που υποστηρίζουν!
Σε τρεις αγώνες στην περίοδο των Χριστουγέννων, τρεις ήταν και οι περιπτώσεις που οπαδοί από διαφορετικές ομάδες ‘τραγούδησαν’ το ‘Feed The Scousers’, και μάλιστα οπαδοί που προέρχονται από πόλεις όπου η μεγάλη ανεργία και η στέρηση, ανάγκασαν αρκετούς άλλους με κοινωνική ευθύνη να ηγούνται πρωτοβουλιών όπως οι Τράπεζες Τροφίμων.
Οι πρωτοβουλίες αυτές φυσικά υποστηρίζονται ενεργά από ομάδες που προσπαθούν να βοηθήσουν δείχνοντας τον σωστό δρόμο.
Όταν η Manchester United επισκέφθηκε το Anfield πριν 10 μέρες περίπου, αρκετοί οπαδοί της ομάδας, πέρασαν από τον Σταθμό Τρένων Victoria, όπου και συνάντησαν αρκετούς άστεγους που προσπαθούσαν να βρουν ένα ζεστό μέρος για να κοιμηθούν.
Μάλιστα η κατάσταση είναι τόσο δραματική, που ο Andy Burnham, ο υπεύθυνος του metro στην περιοχή, ένιωσε την ανάγκη να χαρίσει το 15% του μισθού του για να αντιμετωπισθεί το οξύ πρόβλημα των άστεγων.
Ο Επίσκοπος του Manchester, Rt Revd David Walker, κατηγορεί τους πολιτικά υπεύθυνους ότι έχουν στρέψει το βλέμμα τους από το πρόβλημα της φτώχιας στην περιοχή, το οποίο έχει φτάσει σε ασύγκριτα πλέον επίπεδα, με τις πιο φτωχές οικογένειες να αντιμετωπίζουν πλέον πολύ μεγάλο πρόβλημα με τις κοινωνικές περικοπές.
Η ένδεια στην περιοχή του Manchester έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη!
Όταν η Liverpool έφτασε στο Molineux για τον αγώνα με τη Wolves, αρκετοί οπαδοί αυτής της ομάδας, υποδέχθηκαν τους οπαδούς των Κόκκινων που ταξίδεψαν ως εκεί με το ‘Sign On, Sign On’ ,ξεχνώντας ότι ο Conor Coady, ο αρχηγός της Wolves που την οδήγησε στον τίτλο της Championship, προέρχεται από το Merseyside.
Αυτοί οι ίδιοι οπαδοί της Wolves φαίνεται να αγνοούν το ιδιαίτερα λυπηρό στατιστικό του Joseph Rowntree Foundation, ότι το 34% των παιδιών στην Black Country ,ζουν κάτω από το επίπεδο της φτώχιας.
Τέλος στον αγώνα με τη Newcastle και μόλις ο Xherdan Shaqiri έκανε το 3-0, κάποιο οπαδοί των φιλοξενούμενων ,ξεμένοντας προφανώς από θετικά μηνύματα για την ομάδα τους, άρχισαν να τραγουδούν και αυτοί το ‘Sign On, Sign On’.
Η ειρωνεία βέβαια ήταν ότι ακριβώς πίσω από αυτούς- στην Anfield Road, βρίσκονταν σταθμευμένο ένα βαν, που συγκέντρωνε τρόφιμα – δωρεές των οπαδών εκ μέρους της κοινής πρωτοβουλίας οπαδών της Liverpool και της Everton, και ότι αρκετά νωρίτερα, πριν ξεκινήσει ο αγώνας, οπαδοί της Newcastle, είχαν κάνει επίσης μια δωρεά, στα πλαίσια της αμοιβαίας συμφωνίας μεταξύ των ομάδων.
Είναι αξιοσημείωτη και μάλλον άβολη η αλήθεια για αυτή την μερίδα οπαδών, ότι η NUFC Fans Foodbank ιδρύθηκε πριν από 22 μήνες και σε αυτό το διάστημα κατάφερε να συγκεντρώσει δωρεές αξίας 170.000 λιρών σχεδόν σε τρόφιμα, δηλαδή το 30% αναλογικά όλων των δωρεών σε μία πόλη, που κατέχει το θλιβερό ρεκόρ να έχει περισσότερες Τράπεζες Τροφίμων, μετά από το Λονδίνο.
Αν και τα παραπάνω αντανακλούν τη γενναιοδωρία των ανθρώπων που ζουν στα βορειοανατολικά, αντανακλά και το βάθος των Κοινωνικών ζητημάτων που υπάρχουν εκεί καθώς και την ηλιθιότητα αυτών των οπαδών που ‘εκτοξεύουν’ αυτά τα συνθήματα.
Είναι γνωστό βέβαια ότι τραγούδια που αναφέρονται στη φτώχια που επικρατεί στο Merseyside, ακούγονται εδώ και δεκαετίες και μάλιστα υπήρξε μια περίοδος που το φαινόμενο είχε αγγίξει το ζενίθ του.
Ήταν η εποχή του Θατσερισμού, όταν ακριβώς η πόλη του Liverpool προσπαθούσε να αντισταθεί σε αυτήν την ιδεολογία που είχε μπολιάσει οποιαδήποτε άλλη περιοχή της Βρετανίας.
Το Liverpool είχε ακολουθήσει την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση παραδίνοντας τότε τα κλειδιά της πόλης στους Εργατικούς.
Δεκαέξι μήνες μετά τις εκλογές του 1983 που είχαν επισημοποιήσει αυτήν τη στροφή για την πόλη του Liverpool είχε κυκλοφορήσει με ιδιαίτερη επιτυχία στα charts το τραγούδι της Band Aid, δίνοντας έτσι περισσότερα ΄πυρομαχικά’ σε τέτοιου είδους ‘οπαδούς’, σε μια εποχή που και οι δύο ομάδες του Liverpool τα πήγαιναν πολύ καλά, κατακτώντας- στα 80’s, 8 στα 10 πρωταθλήματα.
Με την Liverpool σε ανοδική πορεία ξανά, ίσως τα συνθήματα αυτά να γίνουν πιο δυνατά.
Ίσως συνέβη στον αγώνα με την United, λόγω της αιώνιας έχθρας μεταξύ των οπαδών των δύο ομάδων, ίσως συνέβη στο Molineux από άγνοια των οπαδών της Wolves, ίσως συνέβη στον αγώνα με τη Newcastle, γιατί οι οπαδοί της ,βαρέθηκαν να βλέπουν τα χάλια της ομάδας τους, από τότε που τους ανέλαβε ο Mike Ashley.
Χρειάσθηκαν βέβαια 61 λεπτά αγώνα σε αυτούς τους οπαδούς της Newcastle, να τραγουδήσουν το ‘Sign On, Sign On’ ίσως γιατί μέχρι τότε οι καλύτεροι οπαδοί τους, αυτοί που δεν ηττοπαθείς, αυτοί που έχουν συναίσθηση της ευρύτερης πραγματικότητας, αυτοί που προσπαθούν να είναι δημιουργικοί, εμψυχώνοντας με ανάλογα τραγούδια την ομάδα τους, τους είχαν αφήσει στο περιθώριο.
«Οι πόλεις μας δέχονται επίθεση και πρέπει να ενωθούμε όλοι οι οπαδοί» είχε δηλώσει τον Νοέμβριο στην Independent, o Bill Corcoran, ηγετική φιγούρα των εθελοντών στην πρωτοβουλία των Τραπεζών Τροφίμων.
«Αυτού του είδους τα συνθήματα είναι διχαστικά και δεν θα έπρεπε να τα τραγουδά κανένας.»
*Το τραγούδι ‘Sign On, Sign On, with a pen in your hand and you ll never work again’ είχε εμφανιστεί στην περίοδο της πρωθυπουργίας της Thatcher και είχε ως στόχο να ειρωνευτεί τους κατοίκους του Liverpool ,όπου τα εξωφρενικά ποσοστά ανεργίας είχαν οδηγήσει πολύ κόσμο στο Ταμείο Ανεργίας.