Ο Peter Crouch πέτυχε 221 γκολ στην καριέρα του, αλλά υπάρχει μόνο ένα που έχει απαθανατιστεί με μια φωτογραφία στον τοίχο του γραφείου του σπιτιού του – εκείνο το ανάποδο ψαλίδι εναντίον της Galatasaray στο Champions League.

«Ήταν στο Kop end, στο Anfield, τη βραδιά του Champions League, κάτω από τα φώτα. Ήταν πραγματικά το τέλειο γκολ», χαμογελάει ο Crouch. «Στην Premier League σκόραρα για τη Stoke εναντίον της Man City, ήταν επίσης ένα πολύ ωραίο γκολ, και πέτυχα άλλο ένα ψαλιδάκι για τη Liverpool εναντίον της Bolton. Αλλά αυτό εναντίον της Galatasaray ήταν το αγαπημένο μου γκολ».

«Υπάρχει μόνο ένα γκολ που το έχω κορνιζάρει στον τοίχο», προσθέτει, γυρνώντας το κινητό του τηλέφωνο με την κάμερα για να δείξει στον δημοσιογράφο του TIA.

Το να πετύχεις ένα γκολ με τέτοια τεχνική, στην άκρη του Kop, είναι κάποιο κατόρθωμα, αλλά το να το κάνεις δύο φορές μέσα σε τέσσερις μήνες σίγουρα απαιτούσε πολλή εξάσκηση – είχε λοιπόν τον Steve Finnan στη δεξιά πτέρυγα να κόβει μπάλες μετά από πολύωρη προπόνηση στο Melwood;

«Μου άρεσε πολύ το βόλεϊ όταν ήμουν παιδί!» γελάει. «Θυμάμαι ότι ο Gianluca Vialli ήταν ένας από τους ήρωες μου, ο οποίος πέτυχε πολλά ακροβατικά γκολ, και απλά εξασκόμουν συνεχώς σε ένα βόλεϊ με κάθε διαφορετικό τρόπο. Και προφανώς, το ανάποδο ψαλίδι, ήταν ένας από αυτούς που συνήθιζα να εξασκώ. Και όταν είσαι περίπου 10, 11, 12, 13 ετών, ξέρεις, δεν πονάει τόσο πολύ όσο αν το δοκίμαζα τώρα!»

«Μου άρεσε πολύ να το κάνω και τα μάτια μου έλαμπαν όταν η μπάλα έπεφτε λίγο πίσω μου. Σκέφτηκα, «Μπορώ να το δοκιμάσω, μπορώ να το κάνω, μπορώ να το κάνω!». Και όταν βγαίνουν, είναι κάτι ξεχωριστό».

Η ποιότητα του χτυπήματος, η τεχνική που εμπλέκεται – κοιτάξτε την αντίδραση του Luis Garcia καθώς η μπάλα μπαίνει μέσα! «Το λατρεύω», λέει ο Crouch, ο οποίος είναι φανερό ότι έχει παρακολουθήσει και ο ίδιος πολλές φορές το γκολ!

Ο Crouch σκόραρε 42 φορές για τη Liverpool, εννέα από αυτές στο Champions League – και επτά από αυτές τη σεζόν 2006/07 που έληξε με ήττα από τη Milan στον τελικό της Αθήνας.

«Είχα ένα μάτι στο Χρυσό Παπούτσι», θυμάται ο συμπαθής επιθετικός, ο οποίος τώρα εμφανίζεται τακτικά στις οθόνες μας ως ειδικός στο TNT Sports. «Ειλικρινά, έτσι σκεφτόμουν. Σκεφτόμουν, Drogba ναι, νομίζω ότι ήταν γύρω από αυτό. Και μετά θυμάμαι ότι εκείνη την εποχή έλεγα «ναι, το έχω αυτό, θα βάλω ένα γκολ στον τελικό και θα το κερδίσω».

Ο Kaka κατέληξε να πάρει τότε το Χρυσό Παπούτσι (με 10 γκολ) όσο και το μετάλλιο του νικητή του Champions League.

«Θα είμαι ειλικρινής μαζί σας, δεν ξέρω καν πού είναι [το μετάλλιο του δεύτερου]», παραδέχεται ο Crouch, ο οποίος, σαν ανταγωνιστικός αθλητής, το αποκαλεί «μετάλλιο του χαμένου» – «Καλύτερα να το ψάξω πραγματικά!»

Σίγουρα αυτό θα ήταν το μοναδικό αποτέλεσμα στην καριέρα του, αν μπορούσε να αλλάξει ένα, που θα το έκανε;

«Έχοντας χάσει τον τελικό, δεν έχει απήχηση», παραδέχεται ο Crouch, ο οποίος κρίθηκε ως αλλαγή από τον Rafa Benitez, μπαίνοντας μόνο για τα τελευταία 12 λεπτά.

«Αυτό είναι ένα αποτέλεσμα που θα άλλαζα. Στην πραγματικότητα είδα τον Rafa, είτε το πιστεύετε είτε όχι, πριν από λίγο καιρό στο Λονδίνο και μου είπε πραγματικά, «υπάρχει ένα πράγμα που θα άλλαζα μαζί σου». Και εγώ είπα, «α ναι, αυτό είναι, ο τελικός του Champions League το 2007».
«Και μου είπε «στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Συλλόγων στην Ιαπωνία, έπρεπε να σε είχα αντιμετωπίσει στον τελικό». Έλεγα «γαμώτο! Στην υγειά μας, Rafa!».

Παρόλα αυτά, ο Crouch τρέφει τεράστιο θαυμασμό για τον Benitez – τον άνθρωπο που τον απέκτησε από τη Southampton το καλοκαίρι μετά τον τελικό της Κωνσταντινούπολης.

«Έχω μια εξαιρετική σχέση με τον Rafa και ναι, υπήρξαν στιγμές που διαφωνήσαμε, δεν θα πω ψέματα, σε ορισμένα πράγματα, αλλά εξακολουθώ να τρέφω τεράστιο θαυμασμό γι’ αυτόν. Τον Rafa θα τον θυμόμαστε πάντα για όσα πέτυχε στη Liverpool.
Με ζήτησε να έρθω σε αυτό που θεωρώ ότι είναι ο μεγαλύτερος σύλλογος στον κόσμο και είχα την ευκαιρία να παίξω για τη Liverpool. Δεν θα έπαιρναν πολλοί άνθρωποι την ευκαιρία να με επιλέξουν και προφανώς μου στάθηκε και σε κάποιες στιγμές, ξέρετε, ελπίζω να το ανταπέδωσα αυτό λίγο στο τέλος».

Όταν ο Crouch έκανε τη μετακίνηση 7 εκατομμυρίων λιρών στο Merseyside από την Southampton, ήταν μια συναισθηματική στιγμή για τον παίκτη, ο οποίος πήγε να δει το Melwood με τον πατέρα του.

«Ήταν αμέσως μετά την Κωνσταντινούπολη. Όταν υπογράφεις για έναν σύλλογο όπως η Liverpool, είναι απλά όταν περπατάς στο Anfield και βλέπεις την ιστορία πίσω από εκεί.»

Ο Crouch δεν είχε παίξει ποτέ στο Anfield πριν από το ντεμπούτο του εντός έδρας, το οποίο ήταν εναντίον της FBK Kaunas σε έναν προκριματικό αγώνα για το Champions League.

«Θεέ μου, είναι αλήθεια αυτό; Ναι, δεν το ήξερα αυτό», σχολιάζει στο TIA. «Αυτό είναι ένα γήπεδο θρύλος!»

«Το να παίζεις στο Anfield ήταν ξεχωριστό και νομίζω ότι η πρώτη φορά που το κάνεις ως παίκτης της Liverpool ήταν απίστευτη. Άγγιξα την πινακίδα This Is Anfield καθώς έβγαινα, δεν έπαιξα και τόσο καλά, οπότε δεν την άγγιξα ποτέ ξανά σε όλο το διάστημα που ήμουν εκεί!».

Έχοντας προηγουμένως αγωνιστεί στην QPR, την Portsmouth, την Aston Villa και τη Southampton, ο Crouch κατάλαβε το τεράστιο βήμα που έκανε η καριέρα του μετακομίζοντας στους πρωταθλητές Ευρώπης. Είχε γνωστά πρόσωπα την πρώτη του μέρα στο Melwood, τον Steven Gerrard και τον Jamie Carragher από τα καθήκοντά του στην Αγγλία, αλλά υπήρχε και κάποιος άλλος που πραγματικά τον εξέπληξε.

«Ο Alonso ήταν ίσως το σημείο όπου πραγματικά σηκώθηκα και τράβηξε την προσοχή μου», αποκάλυψε ο Crouch. «Είχα προπονηθεί με τον Gerrard και τον Carragher με την Αγγλία λίγο πριν, όχι για πολύ, αλλά εννοώ ότι προφανώς το επίπεδό τους ήταν τόσο υψηλό. Αλλά αν λέτε για κάποιον που με εξέπληξε σίγουρα ως παίκτη, νομίζω ότι είναι ο Xabi Alonso. Πάντα ήξερα ότι ήταν ένας παίκτης κλάσης, αλλά δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο ηγέτης ήταν και πόσο επιβλητικός ήταν στα αποδυτήρια. Είχε μεγάλο μερίδιο σε αυτό που καταφέραμε στο τέλος. Ένας φανταστικός παίκτης. Ήταν ένας παίκτης που με σόκαρε».

Ο Crouch πέρασε τρεις σεζόν στη Liverpool, πραγματοποίησε 134 συμμετοχές, αλλά τελικά πήρε τη δύσκολη απόφαση να φύγει το καλοκαίρι μετά την άφιξη του Fernando Torres.

«Την στιγμή που φεύγεις από τη Liverpool, θα είναι κατά κάποιο τρόπο ένα βήμα προς τα κάτω, γιατί πιστεύω ότι είναι ένας από τους καλύτερους συλλόγους στον κόσμο, αν όχι ο καλύτερος», υποθέτει.

Έφυγε από το Anfield με το μετάλλιο του νικητή του Κυπέλλου Αγγλίας και στη συνέχεια γνώρισε επιτυχίες στην Portsmouth, Tottenham και Stoke, ενώ έπαιξε σε δύο Παγκόσμια Κύπελλα με την Αγγλία. Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ο θαυμασμός του για τη Liverpool ως σύλλογο και το πώς άρπαξε την ευκαιρία να παίξει για αυτό που αποκαλεί «τον μεγαλύτερο σύλλογο στον κόσμο».