Η Liverpool σημείωσε μία ακόμα μέτρια συνολική απόδοση καθώς ήρθε ισόπαλη με την μαχητική Crystal Palace, με λίγους παίκτες να ξεχωρίζουν ουσιαστικά.

-Alisson – 6
Τρίτο διαδοχικό καθαρό φύλλο στο πρωτάθλημα και αφήνοντας πίσω του τα λάθη με τη Real Madrid, ο Alisson αξίζει τουλάχιστον τα εύσημα για τη συμβολή του στο Selhurst Park.
Έβγαλε από τη δύσκολη θέση τόσο τον Trent Alexander-Arnold όσο και τον Joel Matip μετά τα λάθη τους και, γενικά, έδειχνε άνετος σε όλη τη διάρκεια.

-Trent Alexander-Arnold – 4
Αν και θα μπορούσε να είχε σκοράρει, ο Alexander-Arnold υπνοβατούσε σε ένα ολόκληρο πρώτο ημίχρονο και φυσικά παραλίγο να δώσει το εναρκτήριο γκολ στην Palace σε δύο περιπτώσεις.
Μετά την ανάπαυλα δεν βελτιώθηκε σχεδόν καθόλου και ήταν ο επόμενος που αποχώρησε μετά τον Naby Keita, διαρκώντας 70 λεπτά πριν ο James Milner μετατοπιστεί στο δεξί άκρο της άμυνας.

-Joel Matip – 3
Οι κακές εμφάνισης του κεντρικού αμυντικού συνεχίστηκαν, καθώς ο τραυματισμός του Joe Gomez άνοιξε τον δρόμο για την επιστροφή του Matip, που και πάλι δεν φαίνεται να έδωσε λύση.
Τόσο αδύναμος, τόσο άτολμος, τόσο απρόσεκτος. Ας ελπίσουμε ότι τα προβλήματα φυσικής κατάστασης του Ibou Konate είναι πλέον πίσω του.

-Virgil van Dijk – 4
Δεν πλησιάζει με τίποτα τα στάνταρ του αυτή τη στιγμή. Χρειάζεται να δώσει το παράδειγμα στα μετόπισθεν, αλλά, όπως και οι διπλανοί του, δεν φαίνεται να θέλει να μπαίνει δυνατά στις φάσεις έτσι λοιπόν αποφεύγει τη σωματική μάχη.
Ο Jean-Philippe Mateta, ένας παίκτης που έχει να σκοράρει από τον Αύγουστο, που ήταν και το μοναδικό του γκολ στη σεζόν μέχρι στιγμής, λογικά πόνταρε στον εαυτό του απέναντι στον Van Dijk.

-Andy Robertson – 5
Το μόνο μέλος της αμυντικής τετράδας που μοιάζει να πλησιάζει τον συνηθισμένο του εαυτό, ο Robertson παίζει τουλάχιστον με τον ίδιο ζήλο και στα ίδια μοτίβα που έχουμε συνηθίσει να περιμένουμε.
Δυστυχώς, αυτό δεν του βγαίνει τόσο συχνά όσο του βγαίνανε στο παρελθόν, με τις πάσες προς και από το αριστερό μπακ να μην έχουν την ακρίβεια που χρειάζεται για να τον κάνει όπλο προς τα εμπρός.

-Jordan Henderson – 4
Ξεκίνησε ως Νο. 6 έναντι τόσο του Fabinho όσο και του Stefan Bajcetic και φυσικά δεν ήταν τυχαίο ότι η μεσαία γραμμή είχε συνέχεια ένα τεράστιο κενό για μεγάλο μέρος του παιχνιδιού.
Η πάσα του ήταν απρόσεκτη και συχνά άφηνε τη θέση του στη μεσαία γραμμή, ενώ στο πρώτο ημίχρονο έδιωξε άθελά του με κάποιο τρόπο με το κεφάλι ένα μακρινό σουτ του Alexander-Arnold που ίσως γινόταν γκολ.

-James Milner – 4
Όπως πάντα, αφοσιώθηκε αξιοθαύμαστα, όπως πάντα αλλά, όπως συμβαίνει όλο και περισσότερο, τον τελευταίο καιρό έπαιξε ξεκάθαρα ρόλο στα κενά που άνοιξαν στο κέντρο του γηπέδου.
Δεν κυνηγάει φάσεις στα 37 του χρόνια, αλλά μπροστά σε ένα αίνιγμα που είναι πλέον η μεσαία γραμμή, ο Milner σιγουρα δεν είναι η λύση.

-Naby Keita – 2
Φαινόταν σχεδόν άδικο που ο Keita έμεινε εκτός αρχικής ενδεκάδας στα τρία τελευταία παιχνίδια, αλλά η αποχώρησή του στο ημίχρονο του Selhurst Park ήταν απολύτως δίκαιη.
Άφαντος σε όλο το πρώτο ημίχρονο, που τον είδε να κάνει μόνο τρεις περισσότερες προωθημένες πάσες (επτά) από ό,τι έκανε φάουλ (τέσσερα).

-Mohamed Salah – 5
Πέρα από μια προσπάθεια σε ένα ψηλόκρεμαστό που χτύπησε στο δοκάρι της Palace και μια ελαφρώς υπερβολική πάσα που έστειλε στον Cody Gakpo, ήταν μια απογοητευτικά ήσυχη βραδιά για τον Salah.
Η Liverpool χρειάζεται μαγεία αυτή τη στιγμή και το Νο 11 της δεν μπορεί να την προσφέρει.

-Diogo Jota – 4
Ο Jota θα μπορούσε να είχε ανοίξει το σκορ με ένα καλοχτυπημένο βολέ στο πρώτο ημίχρονο, αλλά το έστειλε κατευθείαν στις παλάμες του Vicente Guaita, ενώ στη συνέχεια ταλαιπωρήθηκε για ευκαιρίες.
Ένας παίκτης που σκόραρε για τελευταία φορά τον Απρίλιο και αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα τραυματισμών στους 10 μήνες που μεσολάβησαν από τότε, είναι σαφές ότι ο Jota θα χρειαστεί χρόνο για να ξαναβρεί τον εαυτό του.

-Cody Gakpo – 5
Δύσκολο να τον κρίνεις, καθώς εκτελούσε ένα άχαρο έργο, ηγούμενος μιας επιθετικής γραμμής που στερούνταν έμπνευσης και ουσιαστικής υποστήριξης.
Κέρδισε επτά εναέριες μονομαχίες – άνετα οι περισσότερες από κάθε άλλον παίκτη στη βραδιά – αλλά, ας είμαστε ειλικρινείς, το να κερδίζει κεφαλιές δεν ήταν αυτό που τον έκανε παίκτη αξίας 44 εκατομμυρίων λιρών.

Harvey Elliott (στη θέση του Keita, 46′) – 6
Ο μόνος παίκτης που φαινόταν πραγματικά ικανός να κάνει πράγματα. Έπαιξε με ταχύτητα που έλειπε από την υπόλοιπη ομάδα.

Fabinho (στη θέση του Alexander-Arnold, 71′) – 4
Συνέχισε από εκεί που σταμάτησε ο Keita.

Roberto Firmino (στη θέση του Jota, 71′) – 4
Άγγιξε τη μπάλα 10 φορές σε 20 λεπτά. Ολοκλήρωσε και τις έξι πάσες του, αλλά κατά τα άλλα δεν έκανε τίποτα.

Stefan Bajcetic (στη θέση του Gakpo, 84′) – 5
Ήταν μάλλον η ώρα του για ξεκούραση, αλλά ο Bajcetic έδειξε και πάλι τα καλά στοιχεία του εαυτό του στα τελευταία λεπτά του ματς, συμπεριλαμβανομένου ενός κρίσιμου τάκλιν.

Jurgen Klopp – 4
Μετά την ντροπιαστική ήττα απέναντι στη Real, οι τέσσερις αλλαγές ήταν ίσως αναμενόμενες – ειδικά με δύο αναγκαστικές, με τους Gomez και Darwin Nunez να μένουν εκτός. Ωστόσο, ο λόγος για τον οποίο ο προπονητής εμπιστευτικέ τον Keita – έναν παίκτη που διανύει τους τελευταίους τέσσερις μήνες της θητείας του στο Merseyside – αντί του Elliott δεν είναι ξεκάθαρος.

Πριν από τη σέντρα υπήρχε μια απίστευτη ομοιότητα μεταξύ αυτού του παιχνιδιού και της Nottingham Forest εκτός έδρας τον Οκτώβριο, αν και ευτυχώς η ήττα αποφεύχθηκε αυτή τη φορά. Ήταν ακόμη μια απαίσια εμφάνιση από μια ομάδα που χρειάζεται απεγνωσμένα μια επανεκκίνηση, με τον μέσο όρο ηλικίας της αρχικής ενδεκάδας του Jurgen Klopp να είναι 29,1 ετών.