Γράφει ο Χρήστος Γραβιάς, φίλος της Ομάδας, του site & της Λέσχης μας.
Το ωραίο με τις κληρώσεις του Champions League τον Αύγουστο, πέρα από το πώς διαμορφώνονται οι όμιλοι αυτοί καθ αυτοί, είναι και όλα όσα φέρνει μακροπρόθεσμα για κάθε ομάδα, όπως και για τη Liverpool φυσικά: προσμονή για σπουδαία ευρωπαϊκά βράδια, ψάξιμο για εισιτήρια, πλάνα για ταξιδάκια, αναλύσεις επί αναλύσεων για το πόσο μακριά μπορεί να φτάσει κανείς…
Φυσικά οι Reds δεν αποτελούν εξαίρεση, πώς να γίνει άλλωστε όταν μιλάμε για τους πρωταθλητές Ευρώπης, που όλοι ήθελαν να τους πετύχουν και να δοκιμάσουν απέναντι τους τις δυνάμεις τους. Αυτή την τύχη λοιπόν θα έχουν εν προκειμένω… πάλι η μαχητική Napoli, αλλά και οι πρωταθλήτριες Αυστρίας και Βελγίου, Red Bull Salzburg και Genk αντίστοιχα.
Ως «αστεράτος» όμιλος, θυμίζει αρκετά αυτόν της περιόδου 2014/15. Και τότε, μαζί με τη Liverpool, υπήρχε ένα ακόμα μεγάλο όνομα (Real Madrid) και δυο ακόμα υποδεέστεροι αντίπαλοι (Basel, Ludogorets), που φαινομενικά δεν θα μας προβλημάτιζαν για την πρόκριση. Κούνια που μας κούναγε τότε, αλλά καλό είναι να τα θυμόμαστε και αυτά, για να κρίνουμε σε βάθος χρόνου το πόσο έχει προοδεύσει η ομάδα…
Ακούω και βλέπω πολλούς να δυσφορούν κάπως με τον… «νερόβραστο» φέτος όμιλο, καθώς μπορεί να περίμεναν στο Anfield για μεγάλες βραδιές την Atletico de Madrid, την Inter, την Dortmund, και άλλες. Τη Real Madrid, για εκδίκηση από τον προπέρσινο τελικό. Eγώ πάντως θα πω, μια χαρά και… μακριά από εμάς, μέχρι τους «16» τουλάχιστον! Γιατί, νομίζετε ότι με τη Napoli θα κάνουμε πλακίτσα; Τους θυμόμαστε από πέρυσι, δυνατό σύνολο, με έναν μέτρ των πάγκων να την καθοδηγεί, ενισχυμένη μετά το καλοκαίρι, που ουσιαστικά στα μεταξύ μας ματς θα παιχτεί και το ποίος θα τερματίσει πρώτος ή δεύτερος στο Group E.
Aπό εκεί και πέρα, τόσο η Genk όσο και η Salzburg, επιστρέφουν μετά από χρόνια στα «αστέρια» (και για την ακρίβεια), θα χαρούν με την συμμετοχή τους εκεί, θα έχουν να λένε πως θα παίξουν και στο Anfield, αλλά πολύ δύσκολα θα αξιώσουν κάτι παραπάνω απ’ την 3η θέση. Σε καμία περίπτωση, δεν υποτιμάται ούτε η μια ούτε η άλλη. Σίγουρα όμως, θα μπορούσαν από τα δυο τελευταία pot να προκύψουν πιο ζόρικες ομάδες (Leipzig, Valencia, Lyon, Leverkusen μερικές μόνο εξ αυτών), που θα διεκδικούσαν σθεναρά το κάτι παραπάνω στον όμιλο.
Θέμα πρόκρισης για τους πρωταθλητές Ευρώπης δεν τίθεται, ούτε θέμα φόβου. Θα ήταν αστείο αν πιστεύαμε κάτι τέτοιο. Ό,τι μπορείς να το αποφύγεις πάντως, όσο είμαστε ακόμα στην αρχή της σεζόν, είναι δεδομένα… ευπρόσδεκτο! «Καυτές», απαιτητικές έδρες όπως του Ερυθρού Αστέρα πέρυσι, επικίνδυνες εξόδους όπως στην Τουρκία με καμία Galatasaray, μακρινά ταξίδια σε χώρες της ανατολικής Ευρώπης, μέσα στο κρύο στο καταχείμωνο, σε Shakhtar Donetsk, Locomotiv και λοιπά…
Άλλωστε, μην ξεχνιόμαστε, οι παίκτες του Jurgen και φέτος θα τα δώσουν όλα για τον τίτλο της Premier League (στα μάτια μου είναι ο απόλυτος στόχος τη φετινή σεζόν), o ανταγωνισμός με την Manchester City καλά θα κρατεί, ενώ παράλληλα το Champions League – θεωρητικά πάντα – δεν θα «απορροφά» τόσο μόχθο και ενέργεια. Μιλάμε πάντα μέχρι τον Δεκέμβρη και την ολοκλήρωση των ομίλων, όπου το πρόγραμμα θα είναι φουλ επιβαρημένο, θα έχει μπει στη «μέση» και το League Cup.
Το ίδιο, πιθανολογώ, (θα) ισχύει και για τους υπόλοιπους. Και η City, σε γκρουπ με Shakhtar, Dinamo Zagreb και Atalanta, πέρα από το ότι θα κάνει… πάρτι, θα βρει ευκαιρίες να ξεκουράσει παίκτες, όπως θα πηγαίνει η κούρσα του τίτλου στην Αγγλία.
Κρίνοντας το λοιπόν συνολικά το όλο «σκηνικό», η κλήρωση είναι εκ πρώτης όψεως τουλάχιστον ιδανική για τη Liverpool, που θα έχει ένα μεγάλο όνομα να κοντράρει βάσιμα για την πρόκριση (θυμηθείτε πέρυσι πώς πήγε ο όμιλος μέχρι τέλους, που είχαμε και την Paris Saint-Germain), χωρίς μακρινά κουραστικά ταξίδια, σε… περίεργες έδρες. Και σε πρώτη φάση, αυτός είναι και ο στόχος, να βγει… στεγνά η πρόκριση, και βλέπουμε. Παραδοσιακά, για τους «κόκκινους», συνολικά στην ιστορία τους στο Champions League, τα μεγαλύτερα ζόρια τα βρίσκουν στους ομίλους. Μετά, άπαξ και μπουν στα νοκ-αουτ, ξέρουν καλά το δρόμο και της δουλειά τους…