Οι αναμνήσεις της Liverpool από το Wembley δεν είναι και οι καλύτερες από το 2007 και έπειτα που άρχισε να λειτουργεί ξανά. Στο γήπεδο όμως που πέρυσι γνώρισε μια ταπεινωτική ήττα, φέτος έβαλε την πρώτη μεγάλη της σφραγίδα πως θα διεκδικήσει στα ίσια το στέμμα του πρωταθλητή.
Σε ένα επικίνδυνο ματς όπως είναι πάντα εκείνα μετά από τις διακοπές στην εκκίνηση της σεζόν, οι παίκτες του Klopp έκαναν σχεδόν τα πάντα σωστά όταν έπρεπε. Και αυτό αν θέλετε είναι αυτό που κάνει μια ομάδα να είναι κάθε εβδομάδα απόλυτα ανταγωνιστική. Το πρώτο ημίχρονο δεν είχε ρυθμό, δεν ήταν αυτό που περίμεναν αρκετοί αλλά είχε γκολ για την ομάδα που έμοιαζε λίγο πιο πιθανό να το πετύχει. Η ομάδα μας δεν απειλήθηκε, δεν έδωσε δικαιώματα και κατάφερε να είναι αποτελεσματική πηγαίνοντας με το 0-1 στα αποδυτήρια.
Και από τη στιγμή που προηγήθηκε ήταν βέβαιο πως θα τη βολεύει το σενάριο του αγώνα. Στο δεύτερο ημίχρονο πέτυχε νωρίς το δεύτερο τέρμα, γέμισε ανασφάλεια την Tottenham και θα μπορούσε κάλλιστα να είχε πετύχει και άλλα τέρματα αλλά το μοναδικό στο οποίο υστέρησε σήμερα η ομάδα μας ήταν η τελική επιλογή πάσας. Προσθέστε και δύο-τρεις πολύ καλές επεμβάσεις του Vorm και κάπως έτσι τρίτο γκολ δεν ήρθε. Η νίκη όμως ήρθε πολύ πιο εύκολα από όσο δείχνει το τελικό 1-2 καθώς ο Pochettino άδειασε σιγά σιγά τον άξονα του και μας έδωσε το ελεύθερο να κρατήσουμε με τις καλές μας αποστάσεις στη μεσαία γραμμή τα κλειδιά του αγώνα.
Δεν ξέρω πόσες ομάδες θα περιορίσουν την Tottenham σε 2-3 καλές στιγμές σε 90′ μέσα στο Wembley. Αυτό που βλέπω σίγουρα όμως είναι πως αυτή η Liverpool είναι φτιαγμένη για να υπηρετεί εξαιρετικά το σχέδιο της ακόμη και αν χρειάζεται πχ για κάποια λεπτά ο Keita να παίξει false nine όπως όταν βγήκε ο Firmino και πριν μπει ο Sturridge. Οι παίκτες μας μοιάζουν γεμάτοι αυτοπεποίθηση, πιο ώριμοι από ποτέ και διψασμένοι να κυνηγήσουν τα πάντα μέσα σε κάθε παιχνίδι.
Η ομάδα μας μαθαίνει κάθε εβδομάδα και καλύτερα να διαχειρίζεται αποτελέσματα και αυτό μόνο σε καλό θα της βγει. Και σήμερα στο γήπεδο που πέρυσι οι Reds ταπεινώθηκαν έδειξαν πως από τότε έβαλαν μυαλό σε πάρα πολλά πράγματα. Να είστε σίγουροι πως ναι μεν κανένα πρωτάθλημα δεν κερδίθηκε τις πρώτες πέντε αγωνιστικές αλλά σίγουρα χάθηκαν κούρσες. Και η ομάδα μας όχι μόνο δεν έχει χάσει πόντο αλλά δείχνει να έχει όλα όσα χρειάζονται για την πορεία. Τριάντα τρία ακόμη σπουδαία παιχνίδια. Τώρα πάμε να τα πούμε με τον Neymar και την παρέα του!
Υ. Γ: Πολλά λεφτά ο Fabinho, τρελή παιχτάρα ο Keita, αναγεννημένος στο «6» ο Wijnaldum αλλά James Milner είσαι το κάτι άλλο ρε άνθρωπε. Και το κέντρο αυτή τη στιγμή ξεκινά από σένα.
