Τι σχέση μπορεί να έχει η ποδοσφαιρική ομάδα της Liverpool με την καταπολέμηση της ισλαμοφοβίας; Καμία αλλά και τεράστια. Ή ίσως έχει άμεση σχέση, άθελα της τουλάχιστον.
Το καλοκαίρι του 2017, η αγγλική ομάδα από το Μέρσεισαϊντ, αγόρασε από την Ρόμα τον Αιγύπτιο επιθετικό Mohamed Salah. Κανείς δεν περίμενε ότι τον Απρίλιο του 2018, ο Αιγύπτιος επιθετικός θα γινόταν ο ήρωας της Λίβερπουλ και το σύμβολο μιας ολόκληρης πόλης. Πρώτος σκόρερ στο Αγγλικό Πρωτάθλημα, έχοντας καταρρίψει ρεκόρ γενεών και γενεών, παίρνοντας από το χέρι την Λίβερπουλ φτάνοντας την (μέχρι στιγμής) στους 4 της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής διοργάνωσης, το Champions League. Ποια λοιπόν η σχέση του Σαλάχ, της Λίβερπουλ με την καταπολέμηση της ισλαμοφοβίας;
Ο Μοχάμεντ Σαλάχ, είναι μουσουλμάνος και πολλές φορές έχει μιλήσει ανοιχτά για την πίστη του σε δηλώσεις αλλά και στο γήπεδο, καθώς αφότου σκοράρει, πολλές φορές προσεύχεται στον Αλλάχ.
Οι οπαδοί της Λίβερπουλ όχι μόνο του έχουν δώσει το παρατσούκλι, «Ο Αιγύπτιος Βασιλιάς», αλλά σε σύνθημα τους προς τιμήν του Σαλάχ, μεταξύ άλλων τραγουδάνε: «Αν είναι καλός για εσένα, τότε είναι καλός και για εμένα. Και αν βάλει και λίγα ακόμα γκόλ, θα γίνω και εγώ Μουσουλμάνος». Το σύνθημα αυτό, μπορεί να φαίνεται παιδιάστικο και λίγο ανόητο, αλλά από πολιτικής άποψης καθώς και κοινωνιολογικής κρύβει πολλά πράγματα. Η ευκολία, των φιλάθλων να αγαπάνε το διαφορετικό και να θέλουν μοιάσουν σε αυτό, κάποιες φορές είναι μια από τις μαγείες του ποδοσφαίρου. Σε μια εποχή, αρκετά δύσκολη για τους μουσουλμάνους όλου του κόσμου, καθώς υποφέρουν από τους ισλαμοφασίστες του ISIS και άλλων τρομοκρατικών οργανώσεων, που στο όνομα του Αλλάχ σφάζουν, βιάζουν και σκοτώνουν αθώους. Σε μια εποχή, που η ισλαμοφοβία στην Δυτική Ευρώπη, αγγίζει τα όρια της τρέλας, με την άνοδο της ακροδεξιάς σε χώρες όπως Αυστρία, Γερμανία, Ουγγαρία, Ολλανδία κ.α. Και με μια Βρετανία, διχασμένη, εξαιτίας του δημοψηφίσματος του Brexit, με συνεχείς πολιτικές κρίσεις, με τις ρατσιστικές επιθέσεις μετά το δημοψήφισμα να έχουν γιγαντωθεί, η αποθέωση ενός μουσουλμάνου, αλλά και η ενσωμάτωση των μειονοτήτων που προκύπτουν από αυτό το σύνθημα είναι πραγματικά αξιοπρόσεκτες και αισιόδοξες για το μέλλον.
Κατά την διάρκεια των ετών 2015-2016 και 2016-2017, υπήρξε μια άνοδος του 57% στις ρατσιστικές επιθέσεις. Συγκεκριμένα, τον Ιούλιο του 2016, σημειώθηκαν 6561 επιθέσεις σε μειονότητες, ενώ το 2015, οι επιθέσεις ήταν εξίσου υψηλές με 4887 επιθέσεις. Οι νεοναζιστές, πλέον έχουν στο στόχαστρο τους μουσουλμάνους και ειδικότερα τους πρόσφυγες, που τους κατηγορούν για αλλοίωση του Δυτικού πολιτισμού αλλά και ως τρομοκράτες, ως υπαίτιους για όλες τις τρομοκρατικές ενέργειες στην Ευρώπη.
Την ώρα που τα πράγματα είναι τόσο τεταμένα στην Ευρώπη, ένας Αιγύπτιος επιθετικός έρχεται να δείξει ότι οι μουσουλμάνοι δεν έχουν καμία σχέση με τον ISIS και τις βιαιοπραγίες και όσο περνάει ο καιρός και ο κόσμος μαθαίνει και άλλα πράγματα για τον «Αιγύπτιο Βασιλιά», τόσο οι φίλαθλοι αυτού του όμορφου αθλήματος που λέγεται ποδόσφαιρο, έρχονται πιο κοντά σε μια θρησκεία και έναν πολιτισμό που παλαιότερα τους φαινόταν τόσο αλλόκοτος και διαφορετικός. Σε μια συνέντευξη που παραχώρησε ο Σαλάχ, στην Βρετανική εφημερίδα Daily Mail, ανέφερε μια ιστορία, από όταν έπαιζε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου ποδόσφαιρο. Όταν έμενε Αλεξάνδρεια λοιπόν, στο σπίτι στο οποίο έμενε η οικογένεια του, έγινε διάρρηξη και πράγματα αξίας χάθηκαν. Η αστυνομία, έπιασε τον κλέφτη λίγες μέρες μετά και ο πατέρας του Σαλάχ, επέμενε για μήνυση κατά του κλέφτη. Ο νεαρός τότε ποδοσφαιριστής, ζήτησε από τον πατέρα του να μην στείλει τον ληστή στην δικαιοσύνη, καθώς ο ίδιος του έδωσε κάποια χρήματα για να προχωρήσει με την ζωή του και προσπάθησε να του βρει δουλειά. Ο παίχτης της Λίβερπουλ, δήλωσε ότι θέλει, όλοι οι άνθρωποι να έχουν μια ευκαιρία για να γίνουν καλύτεροι.
Είναι υπέροχο, να βλέπεις ανθρώπους που αγαπάνε πρωτίστως το ποδόσφαιρο και μετέπειτα μια μεγάλη ομάδα όπως την Λίβερπουλ, να αγαπάνε, να σέβονται και να θέλουν να ενσωματωθούν και οι ίδιοι στον πολιτισμό ενός ποδοσφαιριστή. Τέτοια περιστατικά έχουν ξανασυμβεί στον χώρο του αθλητισμού, με τον μέγα μποξέρ Κάσιους Μαρσέλους Κλέι, όπου την δεκαετία του 1960 ασπάστηκε το Ισλάμ και μετονομάστηκε σε Μοχάμεντ Άλι. Ο ίδιος απασχόλησε την κοινή γνώμη όταν αρνήθηκε να καταταγεί στον στρατό κατά την διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, για την προσχώρηση του στην οργάνωση «Μαύροι Μουσουλμάνοι» και για τις θέσεις του υπέρ των Αφροαμερικανών στις ΗΠΑ.
Άραγε μπορεί η ισλαμοφοβία να νικηθεί μέσω του αθλητισμού;
Η απάντηση είναι ναι, μπορεί. Και αν ο Μοχάμεντ Άλι κατάφερε να ενώσει τις βαθιές κοινωνικές πληγές της Αμερικής της δεκαετίας του ’70, μεταξύ λευκών και μάυρων αμερικανών αλλά και τις θρησκευτικές ανισότητες, μπορεί το ίδιο να κάνει και ο Μοχάμεντ Σαλάχ σε μια Βρετανία ταλαιπωρημένη και διχασμένη. Το θέμα είναι όμως, τους μουσουλμάνους και τις μειονότητες που απειλούνται, να μην τις θυμόμαστε μονάχα όταν βάζουν γκολ ή επιτυχαίνουν σημαντικά επιτεύγματα, αλλά να στεκόμαστε πλάι τους, όποτε κινδυνεύουν. Και όσο χτυπάνε τα τύμπανα του πολέμου στην Συρία, οι μουσουλμάνοι πρόσφυγες, θα πληθαίνουν και θα ξεβράζονται με σαπιόβαρκες στις ακτές μας. Δεν έρχονται να κατακτήσουν την Ελλάδα ή να αλλοιώσουν τον πολιτισμό μας, έρχονται εδώ για να ξεφύγουν από την φρίκη του πολέμου. Και αυτά τα παιδάκια, δεν θα γίνουν ποτέ πλούσιοι ποδοσφαιριστές ή μποξέρ, για αυτό είναι καλό να τα αγκαλιάσουμε όσο πιο δυνατά μπορούμε, να δείξουμε την αλληλεγγύη μας και ίσως μόνο έτσι μπορούμε να φτάσουμε σε τέτοιο σημείο ευκολίας, όπου μεταξύ σοβαρού και αστείου, θα τραγουδάμε ότι θέλουμε και εμείς να γίνουμε μουσουλμάνοι, να μοιάσουμε σε αυτούς και να τους αποδεχθούμε με αγάπη και τιμές. Όταν όλοι οι άνθρωποι, γίνουν σαν τους οπαδούς της Λίβερπουλ, τότε ίσως αυτός ο κόσμος να γίνει καλύτερος.
Σύνταξη – επιμέλεια: Οδυσσέας Γραμματικάκης
πηγή: www.eponymousview.gr