Η σχέση του Mohamed Salah με την Αίγυπτο και αντιστρόφως έγινε γνωστή στο ευρύτερο κοινό στο 94ο λεπτό μίας ζεστής αραβικής νύχτας στην Αλεξάνδρεια. Το πέναλτι που έστειλε την Αίγυπτο στο Παγκόσμιο Κύπελλο μετά από 28 χρόνια. Οι ελπίδες ενός έθνους στα πόδια ενός άντρα που τους λύτρωσε. Ήρωας ο Salah, στα ουράνια ένας ταλαιπωρημένος λαός από εμφύλιες συρράξεις, τρομοκρατικά χτυπήματα, φτώχεια και δυσκολίες. Τίποτα πιο άγριο από την καθημερινότητα, λέει ένας στίχος από ένα κομμάτι και όσοι γνωρίζουν θα καταλάβουν. Αυτή τη στιγμή, ο Mo δείχνει βασιλιάς στην χώρα του. Όμως η πραγματικότητα είναι πως δεν νιώθει καθόλου τα μεγάλα λόγια που λέγονται για εκείνον. Και δεν ξεχνάει την παλιά καθημερινότητά του, ακόμα και αν είναι χιλιάδες μίλια μακριά και το κλίμα του Liverpool δεν θυμίζει σε τίποτα το φτωχικό, ζεστό χωριό του. Με ό,τι συνεπάγεται αυτό.
Το Nagrig είναι ένα μικρό, αγροτικό χωριό, εκτός της εθνικής οδού που συνδέει το Κάιρο με την Αλεξάνδρεια. Οι κάτοικοί του, αν και το χωριό ανέκαθεν είχε οικονομικές δυσκολίες, είναι φιλικοί και χαρούμενοι. Μα κυρίως, νιώθουν πιο περήφανοι από ποτέ. Ο ήρωας της Αιγύπτου, ο Mohamed Salah, είναι δικό τους παιδί. Τον νιώθουν σαν παιδί τους, ακόμα και τώρα. Και ο ίδιος τους νιώθει δικούς του ανθρώπους. Μεγάλωσε μαζί τους, έπαιζαν μπάλα στο ίδιο χωμάτινο γήπεδο, πήγαιναν μαζί σχολείο. Όλα αυτά, δεν τα ξέχασε ο Mo. Και φροντίζει τους ανθρώπους του.
Ο Salah έχει δώσει πολλά πράγματα στο χωριό του. Αγόρασε εξοπλισμό γυμναστηρίου για το κέντρο κοινότητας του Nagrig που πλέον φέρει το όνομά του και πλήρωσε για την δημιουργία ενός ποδοσφαιρικού γηπέδου που θα ανταπεξέρχεται σε όλες τις καιρικές συνθήκες στο σχολείο που πήγαινε. Δίνει λεφτά σε ζευγάρια για να παντρευτούν και συνεισφέρει πολύ συχνά στις ανάγκες της κοινότητας. Αλλά πάνω απ’όλα, έχει δώσει ελπίδα στους ανθρώπους του κι ένα πρότυπο στα μικρά παιδιά που παίζουν στην ίδια αλάνα με εκείνον. Γιατί η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία, αρκεί να μην λησμονηθεί. Και ο Mo φροντίζει γι’αυτό.
«Ακόμα επιστρέφει στο χωριό κάθε Ραμαζάνι και δίνει δώρα στα παιδιά» αναφέρει ο Mohamed Bassyouni, ένας παιδικός φίλος του Mo. «Έρχεται εδώ, παίζει πινγκ πονγκ και μπιλιάρδο. Ύστερα, υπογράφει κάθε αυτόγραφο και κάθεται για κάθε φωτογραφία. Δεν έχει αλλάξει» επιβεβαιώνει.
Και όταν λέει εδώ, εννοεί το καφέ του, το οποίο είναι στέκι του Salah. Όπως φαίνεται και στην φωτογραφία, έχει αρκετά πράγματα που του λείπουν. Για παράδειγμα, έναν τοίχο. Είναι ένα μεγάλο γκαράζ με μία μεγάλη τηλεόραση που δείχνει ευρωπαϊκά παιχνίδια. Αλλά παραμένει ένα από τα αγαπημένα μέρη του Mo.
Αυτό εννοούσα όταν έλεγα καφέ. Αλλά όταν μιλάμε για έναν άνθρωπο που για να πηγαίνει στις προπονήσεις της πρώτης του ομάδας στο Κάιρο, ήθελε 200 χιλιόμετρα ταξίδι ή να αλλάξει πέντε λεωφορεία, αν ο πατέρας του δεν μπορούσε να τον πάει στο Κάιρο, αυτό είναι ένα ευχάριστο μέρος. Και παραμένει ακόμα. Ξέρετε γιατί;
Γιατί ο Mohamed είναι ένας ταπεινός χαρακτήρας που δεν ξεχνάει κι έχει ιδρώσει για να φτάσει στην σημερινή αποθέωση. Μπορεί να το επιβεβαιώσει ο ομοσπονδιακός προπονητής της Αιγύπτου, Mahmoud Fayez, που πριν από το παιχνίδι με το Κονγκό του είπε ότι θα εκτελέσει εκείνος το πέναλτι αν η Αίγυπτος κερδίσει πέναλτι στον αγώνα και ο Mo πήγε αμέσως να κάνει προπόνηση στα πέναλτι. Μπορεί να το επιβεβαιώσει ο Mamdouh Abbas, ο πρώην πρόεδρος της Zamalek που τον απέρριψε όταν ήταν μικρός, και όταν του πρόσφερε μία βίλα, εκείνος ζήτησε να κάνει δωρεά στο χωριό του αντ’αυτού. Μπορεί να το επιβεβαιώσει ο διαρρήκτης της οικίας της οικογένειας του Salah, ο οποίος διέρρηξε το σπίτι της οικογένειας του το βράδυ που ο ίδιος έστελνε την Αίγυπτο στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Όταν συνελήφθη, ο πατέρας του Mo σκόπευε να απαγγείλει κατηγορίες κατά του διαρρήκτη. Όμως ο Mo τον έπεισε να αποσύρει τις κατηγορίες του, έδωσε μερικά λεφτά στον διαρρήκτη για να συνεχίσει την ζωή του και προσπάθησε να του βρει δουλειά.
Ο Salah δεν είναι απλά ο ευεργέτης του χωριού του, ο ήρωας της Αιγύπτου που την έστειλε στο Παγκόσμιο ή το πρότυπο όλων των μικρών παιδιών στην χώρα του που κοιμούνται με όνειρο να του μοιάσουν. Ο Salah είναι ένας άνθρωπος που δεν ξεχνά και πιστεύει στις δεύτερες ευκαιρίες. Και το πρότυπό του, ο χαρακτήρας του, σε μία εποχή όπου οι ποδοσφαιριστές φαντάζουν περσόνες, είναι όαση στην έρημο που μοιάζει να είναι η ηθική στον σημερινό κόσμο, όταν τα φώτα πέφτουν πάνω του. Και γύρω από αυτήν την προσωπικότητα κατάφερε να ενώσει ένα ολόκληρο έθνος, κουρασμένο από τις εμφύλιες διαμάχες. Και αν δεν μπορώ να σας πείσω εγώ, θα αφήσω τα λόγια του ομοσπονδιακού προπονητή να μιλήσουν. Κι έπειτα θα κλείσω.
Ο λόγος που είναι υπέροχος; Η σεμνότητά του. Είναι ένας σουπερστάρ αλλά ζει σαν απλός άνθρωπος. Χρησιμοποιεί τις ικανότητές του για να υπηρετήσει την πατρίδα του και μπορείς να το δεις όταν τραγουδάει τον εθνικό ύμνο. Παλεύει κάθε δευτερόλεπτο, κάθε στιγμή, σε κάθε σπριντ, σε κάθε τάκλιν, σε κάθε σουτ. Παλεύει. Αυτός είναι ο Salah. Γι’αυτό είναι ο ήρωας κάθε Αιγυπτίου.
Αυτός είναι ο Mohamed Salah. Μέσα από γεγονότα, τα μάτια μου και τα λόγια όσων τον γνωρίζουν. Τι υπέροχος άνθρωπος!