Ο Jürgen Klopp, αυτός ο τόσο ιδιαίτερος Γερμανός προπονητής που πολλοί αποκαλούν εγωιστή και ισχυρογνώμων, δεν είναι ούτε άδικος ούτε αδιάλλακτος –  όταν αντιληφθεί ότι κάπου σφάλει θα προσπαθήσει να το διορθώσει το συντομότερο δυνατόν!

Σε αυτό το άρθρο θα προσπαθήσουμε να ξεδιαλύνουμε τη σκέψη του και να αναλύσουμε τις ομοιότητες και τις διαφορές στην εν γένει δουλειά του σε Dortmund και Liverpool (έως τώρα).

 

Τακτική-Σύστημα

Αν υπήρχε κάτι που χαρακτήριζε τον Γερμανό στην καριέρα του στη Dortmund, ήταν η τακτική του Gegenpressing και το σύστημα 4-2-3-1 που δεν το άλλαξε σχεδόν ποτέ!

Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε πολύ το διάσημο Gegenpressing του Klopp – πρόκειται σε πολύ γενικές γραμμές για την τακτική να πιέζεις ασφυκτικά ψηλά στο γήπεδο και όταν κερδίζεις τη μπάλα να προσπαθείς άμεσα να πετύχεις ανοργάνωτη την άμυνα του αντιπάλου και να απειλήσεις την εστία του. Πρόκειται για μία τακτική που ειδικά στη Γερμανία που σπανίως υπάρχουν ομάδες που καταστρέφουν το ποδόσφαιρο, προσφέρει θέαμα στον κόσμο αφού μπορεί συχνά να δέχεσαι γκολ λόγω της ανοικτής σου άμυνας, αλλά συνήθως εσύ σκοράρεις περισσότερα!

Όσον αφορά τώρα το αγαπημένο 4-2-3-1 του Klopp, ας δούμε στο περίπου την πιο πετυχημένη 11αδα για να κατανοήσουμε καλύτερα τα δεδομένα.

Στο κέντρο της άμυνας ένας εξαιρετικός μπαλαδόρος (Hummels) και ένα στόπερ-killer (Subotic). Πλάγια μπακ δύο παίκτες αξιοπρεπέστατοι αμυντικά, φουλ επιθετικοί, με ταχύτητα και αστείρευτες δυνάμεις να αντέχουν το transition και να παίζουν συνεχώς overlap (Piszczek και Schmelzer). Στη 2άδα του κέντρου ένα αμυντικό χαφ (ο Kehl αρχικά – ο Bender πιο μετά) και ένα 8άρι (ο Sahin αρχικά – ο Gündogan στη συνέχεια). Μπροστά τους μια αρκετά ευέλικτη 3άδα. Οκ, ο Kuba συνήθως ήταν ο δεξιός winger, αλλά στις άλλες δύο θέσεις έπαιζαν πιο ελεύθερα οι Götze-Kagawa (Reus όταν έφυγε ο Ιάπωνας). Κερασάκι στην τούρτα το απόλυτο φορ στο όνομα του Lewandowski. Ο Πολωνός τα έκανε πραγματικά όλα. Πίεζε ασφυκτικά τα αντίπαλα μπακ, έβγαινε στο πλάι όταν χρειαζόταν, γύρναγε κέντρο να πάρει μπάλα και πάνω απ’όλα ήταν ο ορισμός του Killer μέσα στην περιοχή αφού σκόραρε ακατάπαυστα με δύο πόδια, κεφάλι και ότι άλλο υπάρχει!

Ας μιλήσουμε όμως για αυτά που βλέπουμε ως τώρα στη Liverpool του Klopp.

Με το που προσλήφθηκε ο Γερμανός, τον Οκτώβριο του ΄15, εφάρμοσε την αγαπημένη του τακτική του Gegenpressing. Θα θυμάστε πόσο εντυπωσιακή ήταν η ομάδα στα εκτός έδρας παιχνίδια με City και Chelsea, παίρνοντας δύο άνετα διπλά σε δύο έδρες που ο Rodgers δεν είχε νικήσει ποτέ. Αυτό ήταν 100% επιτυχία της συγκεκριμένης τακτικής. Όμως επειδή στην Αγγλία δεν είναι όλοι οι προπονητές θιασώτες του ανοιχτού ποδοσφαίρου, σύντομα έγινε αντιληπτό ότι με εξαίρεση τις φύσει επιθετικές ομάδες (City, Arsenal, Spurs) σχεδόν κανείς άλλος δεν θα σου έκανε τη χάρη να ανοιχτεί (και πολύ καλά έκαναν). Εκεί όμως άρχισαν τα προβλήματα για την ομάδα μας. Ο Γερμανός δεν είχε Plan B (πιθανότατα επειδή σχεδόν ποτέ δεν του είχε χρειαστεί – στη Γερμανία όλοι έπαιζαν ανοιχτά και στο Champions League αντιμετώπιζε πολύ συχνά ισχυρότερες ομάδες που έπαιζαν και αυτές επιθετικό ποδόσφαιρο). Τα ίδια προβλήματα συνέχισε να έχει ο Klopp και τη σεζόν που τελείωσε (όσο κι αν δεν το παραδέχεται δημοσίως). Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η ομάδα δεν έχασε ούτε ένα παιχνίδι από τις τοπ αντιπάλους, ενώ αντιθέτως καταστράφηκε από τις μικρές και μικρομεσαίες. Τι θα γίνει τη νέα σεζόν; Θέλω να πιστεύω ότι το γεγονός ότι δουλεύει τόσο πολύ τα στημένα στην προετοιμασία, ίσως σημαίνει κάποιου είδους Plan B – 1^ον να πάψουμε να δεχόμαστε τόσο εύκολα γκολ από ομάδες που δεν μας απειλούν ουσιαστικά και 2^ον να αρχίσουμε επιτέλους να χτυπάμε κι εμείς με αυτόν τον τρόπο – είναι ένας τρόπος που μπορεί να ξεκλειδώσει οποιαδήποτε άμυνα – ακόμη και την πιο κλειστή..

Στο κομμάτι της τακτικής λοιπόν δεν μπορούμε να πούμε ότι έχει υπάρξει ουσιώδης διαφορά.

Πάμε όμως να δούμε και το κομμάτι του συστήματος. Ο Γερμανός στα πρώτα παιχνίδια του με τη Liverpool, όπως ήταν λογικό, επέλεξε το αγαπημένο του 4-2-3-1, σύντομα όμως είδε ότι δεν είχε τους παίκτες για να το εξυπηρετήσουν (και σε κάποιο βαθμό δεν τους έχει ούτε σήμερα θα πρόσθετα). Στη μεγαλύτερη διάρκεια λοιπόν της σύντομης ιστορίας του στον πάγκο της ομάδας, επιλέγει το 4-3-3 (ή την παραλλαγή του, το 4-1-4-1). Όταν ανέλαβε ο Klopp στην ομάδα υπήρχε μόνο ένας Winger και αυτός αναπληρωματικός (Ibe), με αποτέλεσμα δύο εξαιρετικά χαφ (Coutinho-Lallana) να παίζουν πλάγια. Βρήκε επίσης ένα αριστερό μπακ που μόνο μπακ δεν ήταν (Moreno) και 4 επιθετικούς που ο ένας ήταν εκτός για όλη τη σεζόν (Ings), ο άλλος πολύ συχνά τραυματίας (Sturridge), ο 3^ος ταλαντούχος αλλά όχι ακόμη έτοιμος (Origi), ενώ ο τελευταίος έκανε μόνο για ψηλό παιχνίδι (Benteke). Επειδή λοιπόν ούτε For με τα χαρακτηριστικά του Lewandowskiυπήρχε, ούτε Wingers για να παίξουν τον ρόλο των Reus- Blaszczykowski, ο Γερμανός εφηύρε το trick με false 9 τον Firmino, κάτι που λειτούργησε καλά σε αρκετούς αγώνες. Το μεγάλο του λάθος όμως έγινε το Καλοκαίρι του ’16 όταν επαναπαύθηκε στη false 9 επιλογή του Βραζιλιάνου και στις προβληματικές, για τους λόγους που εξηγήσαμε, υπόλοιπες επιλογές στη θέση του Striker. Αυτό στοίχησε στην ομάδα πολλούς βαθμούς, αφού ο Firmino ναι μεν έκανε ότι μπορούσε αλλά δεν είναι ο κλασικός επιθετικός που θα βάλει 20 γκολ (αν και μπορεί στο μέλλον να γίνει!), ενώ οι υπόλοιποι 3 επιθετικοί είχαν ακριβώς τα ίδια προβλήματα με την προηγούμενη σεζόν! Το ίδιο λάθος σε μικρότερο όμως βαθμό φαίνεται ότι θα επαναληφθεί και φέτος αφού δεν γίνεται καμία κουβέντα για μεταγραφή Striker. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι πλέον τα πράγματα στο επιθετικό κομμάτι είναι σαφώς βελτιωμένα αφού το καλοκαίρι του ’16 αποκτήθηκε ένας εξαιρετικός σύγχρονος Winger (Mane) και φέτος άλλος ένας σε πολύ κοντινό στυλ που όμως έχει τη δυνατότητα να παίξει και ως For(Salah). Αν προσθέσουμε τη θετική εικόνα που δείχνει μετά από χρόνια ο Sturridge (φτου, φτου!) και την προσθήκη του Solanke, που ναι μεν προοριζόταν για την U23 αλλά το παιδί φαίνεται πολύ δυνατό, ταλαντούχο, σκοράρει συνεχώς και ίσως πάρει τις ευκαιρίες που βάσει απόδοσης δικαιούται στην πρώτη ομάδα, τότε ίσως μπορούμε να καταλάβουμε γιατί η προτεραιότητα του Γερμανού δεν είναι η απόκτηση Striker.

Για να επιστρέψουμε όμως στο θέμα του συστήματος, λογικά από τη στιγμή που δεν υπάρχει Lewandowski ή κάποιος παρόμοιος, δεν θα επιστρέψει και ο Klopp στο 4-2-3-1 που τόσο αγαπούσε. Σε όλα τα φιλικά ο Klopp χρησιμοποίησε αποκλειστικά το 4-3-3 και από ότι φαίνεται κυρίως με αυτό θα πορευθεί και τη νέα σεζόν. Ας κάνουμε λοιπόν μια πρόβλεψη για το πως θα παρατάσσει συνήθως την ομάδα.

Βασικός τερματοφύλακας εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, μετά την εξαιρετική περσινή του σεζόν, θα είναι ο SimonMignolet (με τους Karius και Ward να δημιουργούν ανταγωνισμό).

Για τη θέση του δεξιού μπακ, το μεγάλο προβάδισμα που είχε ο έμπειρος και αξιόπιστος Clyne έχει πάει περίπατο! Ως τραυματίας έχει χάσει το μεγαλύτερο μέρος της προετοιμασίας, τη στιγμή που ο πιτσιρικάς Trent Alexander Arnoldπραγματικά διαπρέπει θυμίζοντας έτοιμο έμπειρο ποδοσφαιριστή! Αν συνεχίσει έτσι (ακόμη και όταν επιστρέψει ο Nathan) όχι μόνο θα διεκδικεί επί ίσοις όροις τη θέση αλλά μπορεί και να την κερδίσει γρηγορότερα από όσο φανταζόμαστε! Τρίτη επιλογή θα είναι ο Gomez και τέταρτη ο Flanagan (αν και η λογική λέει ότι θα αποχωρήσει είτε δανεικός, είτε με μεταγραφή).

Από την άλλη πλευρά όλα άλλαξαν τις τελευταίες μέρες!! Ναι μεν τον Ιούλιο αποκτήθηκε επιτέλους ένα κανονικό αριστερό μπακ (Robertson) για να δημιουργήσει σοβαρό ανταγωνισμό για τη θέση στον υπαρχηγό James Milner, αλλά οι απίθανες εμφανίσεις του ‘’ξεγραμμένου’’ Moreno, κόντρα σε Bayern και Bilbao, έλυσαν τα χέρια του προπονητή που πλέον υπολογίζει στους δύο αριστεροπόδαρους για τη θέση, μεταφέροντας μετά από έναν χρόνο τον υπαρχηγό James στα χαφ!

Στο κέντρο της άμυνας αν πάνε όλα καλά ο ένας από τους δύο θα είναι ο διακαής πόθος Virgil Van Dijk. Ο Ολλανδός έχει θέσει εαυτόν εκτός ομάδας (Southampton) και ίσως η διοίκηση της ομάδας του Νότου αποδεχτεί ότι είναι καλύτερα να τον πουλήσει, από το να τον κρατήσει δυσαρεστημένο. Αν λοιπόν γίνει όντως αυτή η μεταγραφή, ο παρτενέρ του θα είναι ο Matip κατά κύριο λόγο και ο Lovren κατά δεύτερο, ενώ χρόνο θα πάρουν και οι Klavan-Gomez. Αν ο Ολλανδός όμως δεν έρθει, ο Klopp (παρά τη γκρίνια κόσμου και δημοσιογράφων) φαίνεται ότι θα μείνει με το γνωστό περσινό δίδυμο (Matip-Lovren)..

Για το 6άρι παίζουν 3-4 περιπτώσεις. Ο αρχηγός Hendo, που όπως δήλωσε πλέον δεν πονάει (μετά από σχεδόν δύο χρόνια) έχει το προβάδισμα. Από εκεί και πέρα υπάρχει ο Emre Can που με τις εμφανίσεις του την Άνοιξη σε αυτή τη θέση συνέβαλε τα μέγιστα για την κατάκτηση της προνομιούχου 4^ης θέσης. Ο υπαρχηγός Milner που εντέλει επιστρέφει φέτος στα χαφ, αλλά και μία έκπληξη που μας έκανε ο Klopp στη φετινή προετοιμασία – η όχι και τόσο πετυχημένη δοκιμή του Gini Wijnaldum ως 6άρι! Ο Ολλανδός ίσως χρησιμοποιηθεί σε παιχνίδια με πολύ κλειστές άμυνες, έτσι ώστε να υπάρχουν όσο το δυνατόν περισσότεροι επιθετικογενείς παίκτες στην 11άδα.

Πάμε τώρα και στα δύο κεντρικά χαφ.. Ο ένας στις περισσότερες περιπτώσεις θα είναι ο Coutinho. Επιτέλους επέστρεψε στη φυσική του θέση και αν πάνε όλα καλά αυτή μπορεί να γίνει η σεζόν που από εξαιρετικός ποδοσφαιριστής, θα γίνει World Class. Για τη 2^η θέση θα δώσουν μάχη όλα τα υπόλοιπα χαφ της ομάδας!!! Lallana (τραυματίας τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο), Wijnaldum, Emre Can, Milner κατά κύριο λόγο, αλλά και οι Grujic, Woodburn που θα πάρουν τις ευκαιρίες τους..

Στα πλάγια αν πάνε όλα καλά θα βρίσκονται δεξιά ο αριστεροπόδαρος νεοφερμένος Salah και αριστερά ο δεξιοπόδαρος Mane (που συνήθως έπαιζε δεξιά στην καριέρα του, αλλά έχει την ικανότητα να παίξει και απέναντι).

Ο βασικός επιθετικός συνήθως θα είναι ο Firmino, ο οποίος έχει δυναμώσει αρκετά, πήρε και το 9 στην πλάτη.. Από εκεί και πέρα όταν ο Sturridge είναι υγιής μπορεί σαφέστατα να γίνει και πρώτη επιλογή στα παιχνίδια με κλειστές άμυνες. Όπως έχουμε πει πολλές φορές, ο υγιής Sturridge είναι ο καλύτερος Άγγλος επιθετικός. 3^η επιλογή με αυτά που έχουμε δει στα φιλικά θα πρέπει να είναι ο Solanke και όχι ο Origi, ενώ αβέβαιο φαίνεται να είναι το μέλλον του Ings.

 

Μεταγραφές

Ο Klopp το Καλοκαίρι 2008 που άφησε τη Mainz για τη Dortmund (που είχε βγει 13^η τη σεζόν 2007-08), έδιωξε 14 παίκτες (!) από τους οποίους έλαβε το μάλλον πενιχρό ποσό των £10.46m. Ανάμεσα σε αυτούς που κράτησε ήταν ο 28χρονος τερματοφύλακας, Roman Weidenfeller, ο 28χρονος αμυντικός χαφ, Sebastian Kehl, κάποιος 22χρονος Πολωνός Winger(Jakub Blaszczykowski) και ένας 19χρονος κεντρικός αμυντικός, δανεικός από τη Bayern Μονάχου (Mats Hummels). Έπειτα ανέβασε και ένα παιδί από την Ακαδημία (τον 20χρονο τότε αριστερό μπακ, Marcel Schmelzer).. Με συνολικό κόστος £11.69m έφερε 9 παίκτες για να ‘’γεμίσει’’ το ρόστερ του, μεταξύ των οποίων ο 20χρονος Σέρβος κεντρικός αμυντικός που είχε στη Mainz, Neven Subotic και ο 22χρονος Βραζιλιάνος κεντρικός αμυντικός, Felipe Santana από τη Figueirense FC (μία από τις δύο φορές που αγόρασε παίκτη από την αγορά της Λατινικής Αμερικής). Με το που πάτησε λοιπόν το πόδι του στο Dortmund κατάφερε να βρει τους 6 από τους 11 που έμειναν σταθερά βασικοί και τον οδήγησαν στην κατάκτηση δύο πρωταθλημάτων αλλά και τη συμμετοχή σε έναν τελικό Champions League. Εντέλει η ομάδα τη σεζόν 2008-09 παρουσίασε σαφή βελτίωση και τερμάτισε 6^η. Το καλοκαίρι του 2009 άφησε άλλους 6 παίκτες να φύγουν, εισπράττοντας μόλις £5.40m. Αγόρασε τον Hummels και έδωσε £5.77m για 6 νέους παίκτες εκ των οποίων ο 21 ετών, Kevin Großkreutz ελεύθερος από κάποια Rot Weiss Ahlen και ο 20χρονος Sven Bender από τη 1860 Munich. Η Dortmund με τα πιτσιρίκια της καταλήγει 5^η αλλά τα καλύτερα ερχόντουσαν…

Το καλοκαίρι του 2010 δίνει 11 παίκτες εισπράττοντας όμως μόλις £3.66m! Ανεβάζει ένα 18χρονο από την U19 (MarioGötze) και ξοδεύει το ‘’τρομακτικό’’ ποσό των £4.46m για να φέρει 6 παίκτες εκ των οποίων ο 25χρονος Πολωνός δεξιός μπακ της Hertha BSC, Lukasz Piszczek, ο 22χρονος επιθετικός της Lech Poznan, Robert Lewandowski και ο 21 ετών Shinji Kagawa από κάποια ομάδα του ‘’διάσημου’’ Ιαπωνικού πρωταθλήματος! Μέσα σε 3 καλοκαίρια λοιπόν, ξοδεύοντας μόλις 2 εκ. Λίρες περισσότερες από όσες έβγαλε από τους παίκτες που ‘’ξεφορτώθηκε’’, κατάφερε να φτιάξει μία υπερομάδα γεμάτη πιτσιρικάδες – μία ομάδα που αν δεν είχε τραγική τακτική η διοίκησή της, θα μπορούσε να πρωταγωνιστεί για 10 χρόνια! 2010-11 και 2011-12 οι μικροί κατακτούν ένα double και ένα πρωτάθλημα, ενώ τη σεζόν 2012-13 φτάνουν και στον τελικό του Champions League.

 

Πάμε τώρα να δούμε τι έκανε στο πρώτο του καλοκαίρι στη Liverpool και τι προσπαθεί να κάνει στο δεύτερο.

Πρώτα απ’όλα να πούμε ότι υλικό που παρέλαβε από τον Rodgers μπορεί να είχε ένα σωρό ανισορροπίες, αλλά ήταν πολύ ποιοτικότερο από αυτό της Dortmund του 2008. Οι Coutinho, Firmino, Lallana, Mignolet, Emre Can, Milner, Henderson, Sturridge, μπορεί να μην είναι ήταν οι τοπ παίκτες επιπέδου Messi, Cristiano, Suarez κτλ αλλά σίγουρα είχαν προοπτικές για σημαντικότατη εξέλιξη.. Το καλοκαίρι του 2016 λοιπόν πούλησε ή έδωσε δανεικούς 17 παίκτες (!) και έλαβε £72.17m. Ανέβασε από την U-18 τον 18χρονο Trent Alexander-Arnold και τον 16χρονο (!!!) Ben Woodburn και έδωσε £67.92m για 6 παίκτες μεταξύ των οποίων ο Georginio Wijnaldum από την υποβιβασμένη Newcastle και ο εντέλει MVP της σεζόν, Sadio Mané από τη Southampton! Η ομάδα πέτυχε τον αντικειμενικό της στόχο (να μπει στην 4άδα) και έπαιξε ανά διαστήματα εκπληκτικό ποδόσφαιρο δημιουργώντας μεγάλες προσδοκίες στους οπαδούς της..

 

Το φετινό καλοκαίρι έχει ήδη αφήσει 4 παίκτες να φύγουν και προσπαθεί να πουλήσει σε σωστές τιμές μερικούς ακόμη. Ταυτόχρονα πήρε ελεύθερο από την Chelsea τον 20χρονο επιθετικό, Dominic Solanke, ένα αριστερό μπακ (τoν 23χρονο Robertson από την υποβιβασμένη Hull City), ενώ έφερε κι έναν παίκτη που αδιαμφισβήτητα ταιριάζει γάντι στο στυλ της ομάδας, τον ταχύτατο Αιγύπτιο Winger, Mohamed Salah. Το τι ακόμη προσπάθησε/προσπαθεί να κάνει είναι γνωστό εδώ και πολλούς μήνες.. Είχε εντοπίσει δύο συγκεκριμένους παίκτες που πίστεψε ότι θα ανεβάσουν επίπεδο τη Liverpool και προσπάθησε με κάθε τρόπο να τους φέρει στο Merseyside. Ο ένας για τον οποίο μιλάμε είναι φυσικά ο 22χρονος παίκτη της Leipzig, Naby Keïta από τη Γουινέα, που με τα πνευμόνια του και την ικανότητά του στο Transition Game μπορεί να βοηθήσει τα μέγιστα, αλλά εντέλει μετά την άρνηση των Γερμανών να πουλήσουν, η Liverpool αποσύρθηκε για φέτος από τη διεκδίκησή του… Η 2^η ‘’εμμονή’’ του Γερμανού είναι ο 26χρονος κεντρικός αμυντικός της Southampton, Virgil van Dijk. Ο Ολλανδός έχει όλο το πακέτο! Είναι πανύψηλος και ικανότατος στα στημένα (σε άμυνα και επίθεση), είναι φωνακλάς, είναι γρήγορος, είναι καλός με τη μπάλα στα πόδια, ξέρει να διαβάζει τις φάσεις από νωρίς, εκτελεί φάουλ(!) – τι άλλο να ζητήσεις δηλαδή από ένα Center Back..

 

Πάμε να δούμε λοιπόν διαφορές και ομοιότητες στον τομέα των μεταγραφών που έκανε ο Γερμανός σε Dortmund και Liverpool.

Ας ξεκινήσουμε με τις ομοιότητες, που εδώ που τα λέμε είναι περισσότερες!

1^η. Άφησε πάρα πολλούς παίκτες να φύγουν την 1^η σεζόν (14 στη BVB, 17 στη Liverpool). Αυτό δείχνει ότι είναι προπονητής που του αρέσει να δουλεύει μόνο με παίκτες που πιστεύει ότι μπορεί να βελτιώσει και γενικά θέλει να χτίζει τη δική του ομάδα και όχι να διαχειρίζεται ομάδες άλλων.

2^η. Τη δεύτερη σεζόν στη Dortmund πόνταρε σε λίγες και ποιοτικές προσθήκες, κάτι που επαναλαμβάνει και φέτος στη Liverpool.

3^η. Πίστευε και πιστεύει πολύ στις νέες ηλικίες. Τα 7 χρόνια που έμεινε στη Mainz, τα άλλα 7 που έμεινε στη Dortmund και το πολυετές συμβόλαιο που υπέγραψε στη Liverpool, αποδεικνύουν ότι θέλει να αφήνει έργο για πολλά χρόνια και όχι να κάνει αρπαχτές..

4^η. Λόγω του ότι η Dortmund ήταν ένας μεγάλος (αλλά όχι τεράστιος) σύλλογος και μία μεσαία ομάδα και η Liverpool ένας τεράστιος σύλλογος αλλά μια μεσαία ομάδα εδώ και πολλά χρόνια, δεν είχε ποτέ τη δυνατότητα να αγοράζει παίκτες από το πάνω ράφι, όπως κάνουν οι ομάδες που διεκδικούν τους μεγάλους τίτλους τοπικά και Ευρωπαϊκά..

Ξέρω ότι πολλοί θεωρείτε ότι αν μία ομάδα πληρώσει μπορεί να πάρει όποιον θέλει, αλλά η αλήθεια είναι ότι αυτό δεν ισχύει. Οι φτασμένοι αθλητές που έχουν φιλοδοξίες, επιλέγουν τις ομάδες που έχουν περισσότερες πιθανότητες να κατακτήσουν τίτλους – και δυστυχώς η Liverpool προσωρινά δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Μόλις αποκτήσει σταθερότητα (να μπαίνει σχεδόν κάθε χρόνο στην 4αδα της Premier), κατακτήσει έστω κάποιο κυπελάκι και ξαναγίνει σιγά-σιγά μεγάλη ομάδα (αντάξια της Τεράστιας ιστορίας της), τότε όλοι θα θέλουν να έρθουν..

 

Ας δούμε όμως και μία πολύ ουσιαστική διαφορά που ίσως φανεί στο τέλος της μεταγραφικής περιόδου.

Ακόμη και αν η ομάδα πουλήσει όλους όσους δεν χρειάζεται και πάρει τα χρήματα που θέλει, αν καταφέρει να αγοράσει τον Van Dijk θα έχει ξοδέψει αρκετά περισσότερα από όσα θα έχει λάβει – και αυτό (αν συμβεί) θα συμβεί για πρώτη φορά στην προπονητική καριέρα του Γερμανού. Ακόμη και το καλοκαίρι του ’13 που πούλησε τον Götze στη Bayern, με τα ίδια χρήματα πήρε τρεις παίκτες (Aubameyang, Sokratis & Mkhitaryan). Ο Klopp ίσως άργησε λιγάκι, αλλά έχει αντιληφθεί ότι η Αγγλία δεν είναι Γερμανία – ότι η Premier δεν είναι Bundesliga. Στη Γερμανία είχε να ανταγωνιστεί ένα μεγαθήριο από όλες τις απόψεις (Bayern), ενώ στην Αγγλία έχει να ανταγωνιστεί τουλάχιστον 5 οικονομικά μεγαθήρια..

 

Συνολικά Συμπεράσματα

Ο Γερμανός συνεχίζει να εμπιστεύεται απόλυτα την τακτική που είχε στη Dortmund (το gegenpressing) αλλά είναι διατεθειμένος να προσαρμοστεί στη σύγχρονη Αγγλική πραγματικότητα με τις πολλές κλειστές άμυνες, για αυτό δουλεύει πολύ στην προπόνηση τα στημένα, αλλά και εναλλακτικές θέσεις παικτών που μπορούν να κάνουν πιο απειλητική την ομάδα.

Έχει αφήσει πίσω του το αγαπημένο του σύστημα (4-2-3-1) και επιλέγει κυρίως το 4-3-3 ή κάποια παραλλαγή του.

Παρ’ότι παρέλαβε μία ομάδα με ελάχιστους πλάγιους, δημιούργησε (Trent-Miller), ανέστησε (Moreno) έφερε (Mane) και συνεχίζει να φέρνει (Salah-Robertson) wingers και fullbacks, δείχνοντας ότι το παιχνίδι από τα πλάγια που τόσο αγαπούσε στη Dortmund, συνεχίζει να το αγαπάει και στη Liverpool.

Όπως στη BVB, έτσι και στη Liverpool, την 1^η σεζόν έκανε ριζικές αλλαγές, διαπίστωσε ποιοι του κάνουν και ποιοι όχι και τη 2^η σεζόν στηρίζει τα δικά του παιδιά που θέλει να τα βλέπει συνεχώς να βελτιώνονται.. Άλλωστε προς το παρόν αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος για να προσπαθήσει να πρωταγωνιστήσει.. Όπως αποδεικνύεται περίτρανα ούτε η διοίκηση των Γερμανών μπορούσε, ούτε και η δική μας μπορεί, να προσεγγίσει τους πρωτοκλασάτους ποδοσφαιριστές του πλανήτη, έτσι ώστε να δώσουν την απαραίτητη ώθηση που χρειάζεται μία καλά δουλεμένη ομάδα για να κάνει την υπέρβαση και να κατακτήσει τίτλους.

Το αν θα πετύχει λοιπόν ο Klopp στη Liverpool όσα πέτυχε στη Dortmund, θα εξαρτηθεί κυρίως από το αν οι καλοί παίκτες της ομάδας (Coutinho, Firmino, Salah, Mane κ.α.) μπορούν να ανέβουν επίπεδο και να γίνουν World Class – ότι ακριβώς δηλαδή είχαν πετύχει στη BVB οι άσημοι πιτσιρικάδες Lewandowski, Hummels, Götze, Reus κ.α.

Ας ευχηθούμε να το πράξουν!

YNWA