Για το περισσότερο μέρος της προηγούμενης σαιζόν ένα εισιτήριο αγώνα των Κόκκινων στο Anfield ήταν ότι πιο ‘καυτό’ στην πόλη.
Με τις πολυέξοδες και χρονοβόρες καθυστερήσεις για την ολοκλήρωση των έργων στην Anfield Road Stand, το Anfield λειτουργούσε με μειωμένη χωρητικότητα στο πρώτο μισό της σαιζόν, περιορίζοντας έτσι τον αριθμό των διαθέσιμων εισιτηρίων.
Η όλη κατάσταση δημιούργησε προβλήματα στην απόκτηση ελεύθερων εισιτηρίων από ιδιώτες και websites που τα μεταπωλούν με αποτέλεσμα οι τιμές τους να ανέβουν σημαντικά. Αυτό βέβαια δεν είναι και το χειρότερο που μπορεί να συμβεί, αφού οι Κόκκινοι διαθέτουν μια τεράστια παγκόσμια βάση οπαδών και για πολλούς που ζουν εκτός Ηνωμένου Βασίλειου μόνο οι μέθοδοι αυτές μπορούν να τους εξασφαλίσουν εισιτήρια.
Ο Oleh Matviyishyn δεν ήθελε να πάρει κανένα ρίσκο. Για το παρθενικό του ταξίδι σε ένα από πιο φημισμένα στάδια του κόσμου προτίμησε να κλείσει σχετικά νωρίς στη σαιζόν ένα πακέτο hospitality μέσα από το website της ομάδας.
Η καλή αρχή που είχαν κάνει στη σαιζόν οι Κόκκινοι είχε ανεβάσει αρκετά τις προσδοκίες. Η Liverpool είχε έρθει ισόπαλη με την Chelsea στην πρώτη αγωνιστική και στη συνέχεια είχε νικήσει τις Bournemouth και Newcastle United με τον Nunez να βρίσκεται σε εξαιρετική φόρμα. Οπότε η απόφαση του Oleh να πληρώσει λίγο παραπάνω για την επίσκεψη της Aston Villa στο Anfield στις 3 Σεπτεμβρίου του φάνηκε ως έξυπνη κίνηση.
Η πτήση από το East Newark του New Jersey των Η.Π.Α ήταν ελεύθερη από ‘άγχος για αυτόν. Με την άφιξη του το κυκλοφοριακό πρόβλημα στο Ηνωμένο Βασίλειο του δημιούργησε κάποια προβλήματα γιατί έφτασε στο στάδιο αργότερα από ότι περίμενε. Οπότε έπρεπε να βιαστεί.
«Η ουρά απ’ έξω ήταν τεράστια» λέει. Μέσα στη βιασύνη του ο Oleh έσπασε κι ένα ακριβό ζευγάρι γυαλιών ηλίου καθώς έτρεχε στην κερκίδα για να πιάσει τη θέση του.
«Νόμιζα πως θα χάσω το ‘You’ll Never Walk Alone’» λέει. «Αυτός είναι ο λόγος που έγινα Liverpool στην ηλικία των 10 χρονών. Ήταν ο ύμνος κατά τη διάρκεια του Τελικού του 2004/05 στην Κωνσταντινούπολη. Δεν είχα ακούσει ποτέ ξανά κάτι τέτοιο και θυμάμαι ακόμα την ανατριχίλα στα χέρια μου. Ακούγοντας το στο Anfield έγινα ιδιαίτερα συναισθηματικός. Δεν μπόρεσα να σταματήσω τα δάκρυα μου.»
Η εμπειρία του Oleh τελείωσε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ένα τέρμα του Dominik Szoboszlai αρκετά νωρίς, ένα από τον Mo Salah και ένα από τον Luis Diaz μετά από μια μεγάλη πάσα του Trent Alexander-Arnold δημιούργησαν αναμνήσεις που δεν πρόκειται να ξεχάσει ποτέ.
Όσο για τα γυαλιά; «Κατά κάποιο τρόπο τα σώσαμε στο LensCrafters αν και φαίνονται κάπως..» γελάει. Οι αναμνήσεις όμως είναι αυτές που παραμένουν έντονες.
Συνεχίζεται…