Αν ο Jurgen Klopp είναι ένας δάσκαλος για τον Jarell Quansah, ο πρώτος ίσως, ο δεύτερος είναι σίγουρα ο Virgil van Dijk.
«Ο Virg σου μιλάει στη διάρκεια του αγώνα όταν παίζεις» λέει ο Quansah. «Πριν τον αγώνα σου δίνει πληροφορίες για τους αντίπαλους επιθετικούς και τι να περιμένεις. Ποια είναι τα δυνατά τους σημεία και τι κάνουν συνήθως σε συγκεκριμένες καταστάσεις. Ως αρχηγός της ομάδας, θέτει τον πήχη».
«Όλοι οι υπόλοιποι κεντρικοί αμυντικοί με έχουν βοηθήσει με διαφορετικούς τρόπους. Ο Ibou (Konate) στο ένας εναντίον ενός είναι απαράμιλλος. Δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο.. Το ίδιο συνέβαινε και με τον Joel (Matip) όταν έπαιρνε τη μπάλα και ξεκινούσε τις επελάσεις του με τη μπάλα στα πόδια, σπάζοντας τις αμυντικές γραμμές και επιλέγοντας που θα δώσει τη σωστή πάσα. Όλοι τους μου πρόσφεραν γνώσεις και εμπειρία» προσθέτει.
Ο Quansah δηλώνει αμετανόητος σπουδαστής των τρόπων παιχνιδιού όλων των σπουδαίων αμυντικών, παρακολουθώντας για ώρες στο YouTube τους Sergio Ramos, Leonardo Bonucci, Paolo Maldini και Fabio Cannavaro.
«Λατρεύω να παρακολουθώ πως αμύνονται διαφορετικοί αμυντικοί» λέει. «Μαθαίνω βλέποντας και πάντα κοιτώ να διακρίνω πως διαπραγματεύονταν συγκεκριμένες καταστάσεις, προσπαθώντας να τα εφαρμόσω κι εγώ στην πράξη. Δεν έχει σημασία ποιον θα παρακολουθήσω. Μπορώ να συγκρατήσω μικρές λεπτομέρειες αρκετά γρήγορα».
Αν ρωτήσετε τον Quansah να σας πει ποια ήταν η ξεχωριστή στιγμή για αυτόν από την περσινή σαιζόν, θα σας απαντήσει με μια μόνο λέξη «Wembley».
Αντικατέστησε τον Konate στην αρχή του δεύτερου ημιχρόνου της παράτασης στον Τελικό του Carabao Cup εναντίον της Chelsea και βρέθηκε στο επίκεντρο των πανηγυρισμών μετά το γκολ του van Dijk στο 118ο λεπτό. Οι γονείς του και τα αδέλφια του βρίσκονταν στις κερκίδες καθώς σήκωνε το τρόπαιο ενώ βρέθηκαν και στη συνέχεια όλοι μαζί στον χώρο των παικτών.
«Ήταν τρελό» θυμάται ο Quansah. «Περπάτησα για να συναντήσω τα αδέλφια μου και μόλις τα συνάντησα μου είπαν «έκανες τη μητέρα και τον πατέρα μας να κλάψουν»» λέει.
«Είναι καλό να γνωρίζω ότι έζησαν τα ίδια συναισθήματα με μένα» συνεχίζει. «Θυσίασαν πολλά. Όλες αυτές τις ημέρες που έπρεπε να παίρνουν άδεια από τη δουλειά τους για να με πηγαίνουν στις προπονήσεις. Ή τις μέρες που ήμουν αναστατωμένος στο αυτοκίνητο από κάποια ήττα και θα έκλαιγα ή θα φώναζα στο σπίτι».
«Είμαι τόσο ευγνώμων για όλα όσα έκανα για μένα. Βλέπω τον Τελικό ως ένα μέρος εξόφλησης του χρέους μου προς αυτούς, γιατί τους έκανα υπερήφανους. Είμαι ευτυχισμένος που υπάρχει κάτι για να δείξω από την περσινή σαιζόν- ένα μεγάλο τρόπαιο, και ελπίζω πως θα ακολουθήσουν και άλλα».
Ο Quansah έδειξε τέτοια θέληση και αποφασιστικότητα να πετύχει στους Κόκκινους ώστε μάλλον κατάφερε πέρυσι να τους γλυτώσει από μεγάλα έξοδα, με την αγορά ίσως ενός άλλου κεντρικού αμυντικού. Ότι κι αν συμβεί στους επόμενους μήνες με την άφιξη του Slot δεν δείχνει να τον επηρεάζει και δηλώνει το ίδιο αποφασισμένος να συνεχίσει την ανοδική του πορεία.
«Παίζω σε μια από τις μεγαλύτερες ομάδες στον κόσμο» λέει. «Είμαι ήδη εδώ 16 χρόνια. Οπότε γιατί να μην τα κάνω 25 ή 30 χρόνια; Αυτό είναι το όνειρο μου» ολοκληρώνει.