Από όλους τους ποδοσφαιριστές που φόρεσαν την διάσημη κόκκινη φανέλα της Liverpool, τρεις έχουν ξεχωρίσει και μάλιστα πολλοί οπαδοί των Reds τους αποκαλούν «Liverpool’s Three Kings».
Ο Kenny Dalglish, ο Steven Gerrard και ο Billy Liddell.
Πολλά βιβλία έχουν γραφτεί για τη ζωή και την καριέρα του Kenny Dalglish, συμπεριλαμβανομένων τουλάχιστον τριών, τα οποία έχουν γραφτεί από το δικό του χέρι: My Liverpool Home, My Autobiography και Kenny Dalglish: My Life.
Ακόμη περισσότερα έχουν γραφτεί για τον Steven Gerrard, με τουλάχιστον τέσσερις αυτοβιογραφικούς τόμους: My Story, My Autobiography, My Liverpool Story και My Captains’ Book.
Μέχρι πριν ένα μήνα υπήρχαν μόνο δύο βιβλία γύρω από τη ζωή και τα επιτεύγματα του Billy Liddell, το τελευταίο εκ των οποίων δημοσιεύτηκε σχεδόν πριν από 20 χρόνια.
Ο οπαδός της Liverpool, ιστορικός και συγγραφέας Peter Kenny Jones με την πρόσφατη κυκλοφορία του βιβλίου με τίτλο «Billy Liddell at 100: A Family Portrait», φέρνει ξανά στο προσκήνιο τον πιο «αδικημένο» από τους τρεις.
Ο Jones απέκτησε το μεταπτυχιακό του στην ιστορία σχεδόν 60 χρόνια αφότου ο θρυλικός Σκωτσέζος ποδοσφαιριστής κλώτσησε για τελευταία φορά τη μπάλα για τους Reds.
Αλλά το κίνητρο που τον ώθησε να αφιερώσει το πρώτο του βιβλίο στον πρώτο σύγχρονο σούπερ σταρ της Liverpool, είναι ξεχωριστό.
«Η αδερφή του πατέρα μου, η θεία μου, είναι πολύ καλή φίλη με την αδερφή του Billy Liddell, Rena», εξήγησε.
«Και οι δύο έκαναν σκωτσέζικο χορό μαζί, και με τον Billy, οπότε αυτή η οικογενειακή σύνδεση με ώθησε να γράψω το βιβλίο».
«Είναι τα εκατοστά του γενέθλια στις 10 Ιανουαρίου και η στιγμή ήταν η κατάλληλη».
Η θέση του Liddell ως ένας από τους καλύτερους παίκτες όλων των εποχών της Liverpool είναι αδιαμφισβήτητη.
Ο Ian Callaghan, αγαπημένος παίκτης του Kop, είπε για τον Liddell: «Υπέροχος άνθρωπος! Ήταν θεός στο Liverpool».
Ενώ ο Bill Shankly δήλωσε κάποτε: «Ο Liddell ήταν ξεχωριστός παίκτης. Είχε τα πάντα. Ήταν γρήγορος, δυνατός, εξίσου ικανός και με τα δύο πόδια και οι κεφαλιές του ήταν σαν πυροβολισμοί όπλου. Πάνω από όλα ήταν σκληρός σαν γρανίτης. Τι παίκτης! Ήταν τόσο δυνατός που φορούσε φανέλα με γιακά δεκαεννιά ιντσών!».
Ο Jones έδρασε σαν ντετέκτιβ, προσπαθώντας να έρθει σε επαφή και να μιλήσει με όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους, σε μια προσπάθεια να φέρει στο φως άγνωστες πτυχές της ζωής του Liddell.
«Χτύπησα την πόρτα του Jamie Carragher και έδωσα στη γυναίκα του ένα γράμμα και με πήρε τηλέφωνο λίγες μέρες αργότερα», είπε.
«Κατάφερα να βρω τη διεύθυνση του Ian Callaghan, του έστειλα ένα γράμμα και εκείνος απάντησε.
«Μίλησα με τους Gordon Wallace, Gordon Milne, Johnny Morrissey, Jimmy Melia, Keith Burkinshaw, George Scott, Alex South και Alan Banks.
«Κυνήγησα επίμονα τον Alan Hansen και τελικά του χτύπησα την πόρτα και η γυναίκα του με άφησε να μπω!»
«Δεν επιδίωξα να έρθω σε επαφή μόνο με γνωστά ονόματα. Μερικοί έπαιξαν μόνο μερικά παιχνίδια. Αλλά ο Billy έπαιξε με 120 παίκτες στην καριέρα του, μόνο 10 είναι ζωντανοί σήμερα και μόνο 6 είναι αρκετά καλά για να μιλήσουν!»
Ήταν τέτοια η επιρροή του Liddell στον σύλλογο που η Liverpool αποκαλούνταν συνήθως ως «Liddellpool» τα χρόνια πριν ακόμα ο Bill Shankly αναλάβει χρέη προπονητή.
Υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο το 1939, αλλά το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου σήμαινε ότι έπρεπε να περιμένει σχεδόν 7 χρόνια για να κάνει το ντεμπούτο του στην Liverpool.
Ωστόσο, κατάφερε να πραγματοποιήσει 534 εμφανίσεις και να σημειώσει 228 γκολ σε μια σχεδόν 23χρονη καριέρα στον σύλλογο.
«Ήταν εκεί για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα», πρόσθεσε ο Jones. «Ήρθε 16 ετών, αλλά έπρεπε να περιμένει για να κάνει το ντεμπούτο του στα 24 του».
«Αγωνίστηκε κυρίως ως αριστερός εξτρέμ, ωστόσο λόγω της ευελιξίας του μπορούσε να παίζει άνετα τόσο στην αντίθετη πτέρυγα όσο και ως κεντρικός επιθετικός».
«Ήταν ο πρώτος σκόρερ της Liverpool στο πρωτάθλημα, σε 8 από τις 9 σεζόν από το 1949–50 έως το 1957–58, και ξεπέρασε το ρεκόρ του Elisha Scott για τις περισσότερες εμφανίσεις στο πρωτάθλημα το 1957».
«Δεν υπάρχει κυριολεκτικά ούτε μία κακή ιστορία γύρω από αυτόν, όλοι τον αγαπούσαν! Ήταν υπέροχος μέσα στο γήπεδο και αφοσιωμένος στην ομάδα εκτός γηπέδου. Μετά το τέλος της καριέρας του δούλεψε στο Πανεπιστήμιο του Liverpool».
«Έπαιξε σε ηλικία 38 ετών, κάτι που τον έκανε τον γηραιότερο μεταπολεμικό παίκτη, και αποχώρησε μόνο επειδή ο Bill Shankly έπρεπε να μειώσει τον μισθό του, διαφορετικά θα συνέχιζε επειδή βρισκόταν σε πολύ καλή κατάσταση και ήταν πολύ αφοσιωμένος».
O Billy Liddell πέθανε στις 3 Ιουλίου του 2001 σε ηλικία 79 ετών.