Αναμφισβήτητα, μετά την Deadline Day όπως αρέσκεται στους φίλους μας τους Άγγλους να αποκαλούν την τελευταία μέρα των μεταγραφών, τα συναισθήματα των οπαδών της ομάδας είναι ανάμεικτα, προς αρνητικά.
Δεν πέρασαν παρά τρεις εβδομάδες που βρεθήκαμε σε αυτές τις σελίδες και αναλύαμε τις μεταγραφές του TOP-6 της Premier League, κάτι το οποίο αναμένεται να ξαναγίνει τις επόμενες ημέρες, τώρα που τα ρόστερ συμπληρώθηκαν, αν και σε κάποιες χώρες δεν έχει κλείσει ακόμη η μεταγραφική περίοδος.
Σε αυτές τις περίπου 20 μέρες, η ομάδα μας είχε απολογισμό στις τέσσερις μεταγραφές που ήθελε να πραγματοποιήσει, 1 νίκη, 1 ισοπαλία και 2 ήττες, εκ των οποίων οι τρεις από τους τέσσερις στόχους, τους περιμέναμε μέχρι και την τελευταία μέρα.
Χρονολογικά, έχουμε το «ναι μεν, αλλά» στη μεταγραφή του Naby Keita, o οποίος θεωρείται πλέον παίκτης της Liverpool, αλλά από την 1η Ιουλίου 2018. «Θα είναι σαν να είσαι παίκτης της Liverpool, αλλά δε θα είσαι» θα μπορούσε να πει κανείς. Η επιμονή της ομάδας σε αυτή την υπόθεση, απέφερε εν μέρει καρπούς, έστω και για του χρόνου. «Χ» λοιπόν, σε μια υπόθεση που φαινόταν χαμένη.
Η επόμενη κίνηση της ομάδας μας, είναι η απόκτηση του Alex Oxlade Chamberlain, η οποία χαρακτηρίζεται ως «νίκη» όχι επειδή επετεύχθη η συμφωνία με την Arsenal, αλλά λόγω της επιθυμίας του νεαρού μέσου να αγωνιστεί υπό τις οδηγίες του Jurger Klopp, με χαμηλότερες απολαβές που φτάνουν ακόμα και το 45% σε σχέση με τις προτάσεις των Arsenal και Chelsea. Νίκη και με ευρύ σκορ εδώ, ευρύτερο κι απ’το 4-0 της προηγούμενης αγωνιστικής.
Όμως, η διοίκηση δεν κατάφερε να αποσπάσει τις υπογραφές των δύο τελευταίων της στόχων, κατά την Deadline Day. Αναφερόμαστε φυσικά στο σίριαλ του Virgil Van Dijk το οποίο είχε πιο πολλά και πολύπλοκα επεισόδια από μεξικάνικη σειρά των 90s, αλλά και το θρίλερ με τον Thomas Lemar. Κοινός παρονομαστής των δύο περιπτώσεων, η επιθυμία και των δύο να έρθουν στην Liverpool, προτιμώντας την ομάδα μας αντί των Chelsea, Manchester City στην περίπτωση του Ολλανδού, αλλά και τις Chelsea, Arsenal και ίσως της Barcelona στην περίπτωση του άσσου της Monaco.
Οι δύο «ήττες» στην αυλαία της μεταγραφικής περιόδου, προήλθαν από την σθεναρή αντίσταση της Southampton στην περίπτωση Van Dijk, λόγω και του «unfair» κατά την προσέγγιση του ποδοσφαιριστή τον Ιούνιο, ενώ στην περίπτωση του Lemar, φαίνεται πως οι δύο ομάδες δεν συμφώνησαν στο οικονομικό.
Τα παραδείγματα ποδοσφαιριστών που δεν υπέγραψαν στην ομάδα μας όλα αυτά τα χρόνια είναι ουκ ολίγα, προτιμώντας τους ανταγωνιστές για μια σειρά από λόγους. Η περίπτωση του Alex Oxlade Chamberlain δείχνει ότι η επιθυμία ενός ποδοσφαιριστή μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο σε μια συμφωνία μεταξύ συλλόγων. Παρά τη συμφωνία με την Chelsea, o Ox εξέφρασε την επιθυμία του να αγωνιστεί στην Liverpool με χαμηλότερο μισθό, την ώρα που η Arsenal δεν είχε καν την πρόθεση να μπει σε διαπραγματεύσεις, λόγω της περίφημης ιστορίας με τον Luis Suarez το καλοκαίρι του 2013.
Η Liverpool δεν αποτελούσε πόλο έλξης για ποδοσφαιριστές μέχρι προσφάτως, ακόμα και η διαφαινόμενη συμφωνία τον Ιανουάριο του 2014 για τον Mohamed Salah, δεν προχώρησε καθώς η Chelsea μπήκε στη μέση και απέσπασε την υπογραφή του Αιγύπτιου, κάτι το οποίο δεν έγινε στην περίπτωση του Chamberlain, όπως φαίνεται να μην έγινε και στις περιπτώσεις Van Dijk και Lemar. Πώς απορρίπτεις την πρωταθλήτρια Αγγλίας για μια ομάδα που δεν έχει κατακτήσει το πρωτάθλημα 27 χρόνια;
Το μεγαλύτερο επίτευγμα για την ομάδα μας σε αυτή την μεταγραφική περίοδο, είναι η τρανή απόδειξη ότι μετά από πολλά χρόνια γίνεται ξανά πόλος έλξης για τον ποδοσφαιριστή, μια ομάδα με τσαλακωμένο προφίλ επί σειρά ετών, δείχνει να ξαναμπαίνει στην ελίτ του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και δε θεωρείται σκαλοπάτι για την καριέρα ενός ποδοσφαιριστή, ακόμα κι αν αύριο το πρωί ο Coutinho ποζάρει με την φανέλα της Barcelona.
Αντί επιλόγου, ναι, συμφωνώ ότι είναι τουλάχιστον «αστείο» να μην υπάρχει «Plan B» στο θέμα του στόπερ, το αμυντικό δίδυμο και κυρίως ο Lovren φαντάζει ανεπαρκής για την άμυνά μας, ο Virgil Van Dijk έγινε κι αυτός στόχος από κάποιους για το ενδιαφέρον του Klopp καθώς απείχε μήνες από τον αγωνιστικό χώρο. Όμως η περσινή χρονιά δε θα έπαιρνε την τροπή που πήρε, αν το διάστημα μετά τα Χριστούγεννα, η ομάδα είχε τις λύσεις μεσοεπιθετικά απέναντι στις κλειστές άμυνες. Και φέτος τις έχει.
Ερωτηματικό παραμένει το εύκολο γκολ από τις στημένες φάσεις, κάτι που καλείται να λύσει ο Jurgen Klοpp άμεσα. Υπομονή και ο αγώνας με την Manchester City είναι κοντά, αν και σε τέτοια παιχνίδια αφενός δε φοβόμαστε από την ημέρα που ήρθε ο Γερμανός, από την άλλη και η ήττα σε τέτοια παιχνίδια είναι μες στο πρόγραμμα. Και ειδικά όταν η μοναδική ήττα εδώ και 2,5 σεζόν είναι το πολύ τυχερό 0-1 του Anfield απέναντι στην τότε Manchester United του Luis van Gaal.
ΥΓ. Καλή σεζόν να έχουμε. YNWA και ας ελπίσουμε ότι φέτος ότι θα επιβεβαιωθεί το πολυπόθητο «at the end of the storm, there’s a golden sky».