Στο East Newark ο Oleh σκέφτεται ξανά την επίσκεψη του στο Anfield λίγους μήνες νωρίτερα από την ανακοίνωση του Jurgen Klopp.

«Ένιωθα πραγματικά πως θα μείνει για πάντα στην ομάδα. Και το μόνο που με λύπησε ήταν που εκείνη τη μέρα δεν έκανε τη χειρονομία-υπογραφή του, αυτή με τη γροθιά ψηλά. Είμαι όμως χαρούμενος που έχω ένα βίντεο με το πλήθος να τραγουδά το όνομα του.»

Για τον Tai, η ανακοίνωση έγινε ακριβώς μια μέρα πριν οριστικοποιήσει την αγορά των εισιτηρίων του αγώνα με την Tottenham στις αρχές του Μάη.
«Η τιμή ανέβηκε δραματικά μέσα σε μια νύχτα, με αποτέλεσμα οι φίλοι μας να κάνουν πίσω. Εγώ ένιωσα πως αυτή ήταν η τελευταία μου ευκαιρία να δω την ομάδα του Klopp, οπότε ‘τράβηξα τη σκανδάλη’.» λέει.

Η ομάδα είχε επιτέλους διαθέσιμη την Anfield Road Stand στο Anfield για τους εναπομείναντες αγώνες της σαιζόν και μάλλον αυτό ταίριαζε στην περίπτωση.

Ο Matthew Harper βρήκε τα εισιτήρια του για τον εντός έδρας αγώνα του Φεβρουαρίου εναντίον της Burnley με τη διαδικασία της κλήρωσης. Η αναμονή από την συνεχή πληροφόρηση σε αυτού του είδους τη διαδικασία μπορεί να θεωρηθεί αποθαρρυντική και ο Matthew από το Somerset της Νοτιοδυτικής Αγγλίας γνωρίζει πως είναι τυχερός.

Η Liverpool σε εκείνον τον αγώνα κέρδισε με 3-1 και «βίωσα το δέος με την εμπειρία» λέει ο Matthew. «Το μέρος ήταν γεμάτο ενέργεια και ώρες πριν την έναρξη του αγώνα μπορούσες να νιώσεις την ανυπομονησία για τη νίκη. Το να στέκεσαι εκεί μέσα δίπλα στους συνοπαδούς που τραγουδούσαν φώναζαν και χειροκροτούσαν… είναι κάτι που ακόμα και τώρα φέρνει χαμόγελα στο πρόσωπο μου(η ανάμνηση).» συνεχίζει.

Ήταν καλό βέβαια που οι Κόκκινοι νίκησαν σε εκείνον τον αγώνα αν και όχι τόσο εύκολα απέναντι σε έναν αντίπαλο που υποβιβάστηκε τελικά. Χρειάστηκε ένα τέρμα του Nunez προς το τέλος του αγώνα για να ελαττωθεί η ένταση στις κερκίδες.

«Δεν υπάρχει κανένας που να μην ενθουσιάζεται από αυτόν τον άνθρωπο» λέει ο Matthew για τον Ουρουγουανό. Όσο για τον Klopp; «δεν πρόκειται ποτέ να καταλάβει τι έκανε για μένα και για εκατομμύρια άλλους» λέει.

Μερικές φορές κάποιοι από τους οπαδούς ξεχνάνε πόσο φανταστικό ήταν το πρώτο τους ταξίδι στο Anfield.

Ο Federico Huxhagen ζει στο Buenos Aires, στην πρωτεύουσα της Αργεντινής και έχει παρακολουθήσει αγώνες στο La Bombonera στο επίσης φημισμένο ‘σπίτι’ της Boca Juniors, όπου οι οπαδοί γεμίζουν τις κερκίδες μια ώρα πριν την έναρξη των αγώνων, εφοδιασμένοι με πυροτεχνήματα και δημιουργώντας έτσι μια από τις πιο εχθρικές (για τον αντίπαλο) ατμόσφαιρες σε παγκόσμιο επίπεδο.

Και όμως η εμπειρία που βίωσε στη νίκη με 4-1 των Κόκκινων επί της Luton στο Anfield, στις 21 Φεβρουαρίου ξεπέρασε οποιαδήποτε παρόμοια από το La Bombonera. Όπως είπε και ο Rob Edwards, manager της Luton Town εκείνη την ημέρα «Είδαμε το Anfield και τη Liverpool στα καλύτερα τους.»

Οι αντίπαλοι παίκτες δεν μπορούσαν να ακούσουν τους συμπαίκτες τους, δίπλα τους και σε καμία περίπτωση τις οδηγίες που τους δίνονταν από τις γραμμές του γηπέδου από τους προπονητές τους.

«Ένιωσα βαθιά συναισθήματα όταν βρέθηκα στο γήπεδο» λέει ο Federico ο οποίος περίμενε χρόνια για αυτή τη στιγμή. «Υπήρξε μια περίοδος περίπου 20 λεπτών στο δεύτερο ημίχρονο όταν οι οπαδοί δεν σταμάτησαν να φωνάζουν και να εμψυχώνουν την ομάδα ούτε για ένα λεπτό.»

Η Liverpool μπορεί να βρέθηκε πίσω στο σκορ του αγώνα τότε στο πρώτο ημίχρονο αλλά τελικά τον κέρδισε άνετα. «Λάτρεψα το γεγονός πως ο συμπατριώτης μου, ο Alexis Mac Allister, έπαιξε στον καλύτερο ίσως αγώνα του ως τότε με τη φανέλα της Liverpool» λέει ο Federico.
«Βλέποντας επίσης τον Klopp να υψώνει τις γροθιές του στο τέλος του αγώνα είναι εικόνες που θα μείνουν για το υπόλοιπο της ζωής μου» ολοκλήρωσε.

Συνεχίζεται…