Για τρίτη συνεχόμενη φορά, θριαμβεύτρια του Liverpool στάθηκε η «κόκκινη» μεριά της πόλης. Η Liverpool έκανε για πρώτη φορά μετά τη σεζόν 2011-2012 δύο νίκες την ίδια σεζόν στο πρωτάθλημα απέναντι στην συμπολίτισσα της και η Everton για μία ακόμη χρονιά έμεινε με άδεια τα χέρια από τις συγκρούσεις με τη δική της αιώνια αντίπαλο.
Ας εξετάσουμε όμως πράγματα που προέκυψαν από το συγκεκριμένο derby και για τις δύο μεριές ξεκινώντας από τη μεριά των νικητών του Jurgen Klopp. Το συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν ιδιαίτερα κρίσιμο για δύο λόγους. Αφενός μεν καθώς διότι ερχόταν στον απόηχο ενός θετικού αποτελέσματος στο City of Manchester αφετέρου δε διότι ο δείκτης δυσκολίας ήτο ιδιαίτερα αυξημένος καθώς το παιχνίδι ήταν το πρώτο μετά από τη διακοπή για τις υποχρεώσεις των εθνικών ομάδων.
Η Liverpool απέδειξε για μία ακόμη φορά πως επί Klopp έχει γίνει ξανά θεμελιώδες στοιχείο του DNA της αγωνιστικά να δηλώνει παρούσα στα μεγάλα παιχνίδια. Γεγονός που έχει ταυτιστεί και με το μέγεθος της ανά τα χρόνια. Οι παίκτες του Klopp έχουν δείξει εξαιρετική ικανότητα να διαχειρίζονται την ένταση και την ταχύτητα των συγκεκριμένων αναμετρήσεων. Ακόμη και όταν ισοφαρίστηκε η Liverpool στην μοναδική ευκαιρία της Everton στο πρώτο ημίχρονο , δεν πανικοβλήθηκε αλλά αντίθετα βρήκε αμέσως το 2-1 δια μέσου του Coutinho. Δεν έχασε επίσης την ψυχραιμία της από το αντιαθλητικό και όχι σκληρό μετά από ένα σημείο (ό,τι και αν δήλωσε ο Koeman στη συνέντευξη τύπου) της Everton.
Επίσης σημαντικό είναι πως για ακόμη ένα παιχνίδι φάνηκε να έχει επιστρέψει η αυτοπεποίθηση της ομάδας του Klopp. Η Liverpool έμοιαζε συντετριμμένη στο κομμάτι αυτό το πρώτο δίμηνο του 2017 ωστόσο πλέον φαίνεται να πατά ξανά γερά στα πόδια της. Και πως να μην το κάνει άλλωστε από τη στιγμή που έκανε 4 διαδοχικές νίκες στο σπίτι της μετά από τουλάχιστον ένα χρόνο; Επίσης μην ξεχνάμε πως μετά το στραπάτσο στο KC Stadium από την Hull City, η Liverpool έχει σκοράρει και στα 6 επόμενα παιχνίδια της βρίσκοντας σιγά σιγά ξανά επαφή με τη δύναμη πυρός της. Την επίθεση. Μην ξεχνάτε πως μιλάμε για την καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος με 64 γκολ.
Τρίτο αλλά διόλου αμελητέο το γεγονός πως το Σάββατο η Liverpool κέρδισε και σε μεγάλο βαθμό τρεις μονάδες της. Αναφερόμαστε στους Dejan Lovren, Emre Can και Divock Origi. Ο Κροάτης επέστρεψε μετά από περίπου 6 εβδομάδες απουσίας και ήταν ξανά πολύ καλός και μαζί με τον Matip σίγουρα συνιστούν το καλύτερο αμυντικό δίδυμο των Reds. Ο Can συνέχισε για ακόμη ένα παιχνίδι να κλείνει στόματα επικριτών του. Στο ρόλο του 6αριού εξακολουθεί να κάνει σπουδαία παιχνίδια ενώ επίσης φαίνεται να μην ενοχλείται πλέον από το πρόβλημα που τον ταλαιπωρούσε στα γαστροκνήμια του μέσα στην τρέχουσα σεζόν. Κλείνοντας, σπουδαίο ήταν το παιχνίδια και για τον Origi. Ο Βέλγος, όχι στη καλύτερή του χρονιά, πρόσφατα δήλωσε πως χρειάζεται και άλλες ευκαιρίες και σκοπεύει να τις κερδίσει. Έκανε σίγουρα μία πολύ καλή αρχή. Μπήκε στη θέση του τραυματία Mane και μετά από 4 λεπτά κλείδωσε ουσιαστικά το τρίποντο για την ομάδα του. Ένα γκολ αυτοπεποίθησης που σίγουρα θα τον βοηθήσει να αξιοποιήσει και άλλο τις ευκαιρίες του ειδικά αν λείψει για καιρό ο Sadio Mane.
Ας πάμε όμως και στη μεριά των ηττημένων της Everton. Μιας Everton που ακόμη κυνηγά το πρώτο της διπλό στο Anfield τον 21ο αιώνα (τελευταίο ήταν το 1999). Και κάθε χρόνο που περνά, επιβεβαιώνεται πως οι Toffees πάσχουν από το ίδιο σύνδρομο που είχε επί πολλά χρόνια η Atletico De Madrid κάθε φορά που αντιμετώπιζε την Real Madrid μέχρι να το ξεπεράσει περίπου το 2012 με 2013. Χώρια τα αγωνιστικά, η Everton κάθε φορά που αντιμετωπίζει τη Liverpool και δεν της πηγαίνει ιδανικά το παιχνίδι μοιάζει σχδόν βέβαιο πως θα το χάσει. Το ίδιο έγινε και το Δεκέμβριο που το παιχνίδι κρίθηκε στις καθυστερήσεις αλλά και στο Σαββατιάτικο παιχνίδι, μόλις έγινε το 2-1 στη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου. Αν θέλει να μην επεκταθεί το αρνητικό σερί της μίας νίκης στα είκοσι τελευταία της παιχνίδια απέναντι στη Liverpool, θα πρέπει σίγουρα να προετοιμάσει ψυχολογικά πολύ καλύτερα τον εαυτό της.
Ένα άλλο συμπέρασμα που μπορεί κάποιος να εξάγει είναι πως είδαμε ξανά τι είναι αυτό που στερεί από την Everton τη δυνατότητα να κάνει το βήμα παραπάνω. Προφανώς και δεν είναι εύκολο να επαναληφθεί η χρονιά 2013/2014 όταν και η Everton βρέθηκε να παλεύει για το Champions League. Ωστόσο η Everton φέτος έχει παίξει καλό ποδόσφαιρο και μετά την περυσινή κάκιστη χρονιά έχει κάνει βήματα προόδου. Αν όμως θέλει να κάνει το βήμα παραπάνω για το οποίο άλλωστε προσελήφθη και ο Koeman (πέρα του να σταθεροποιήσει την κατάσταση φέτος που το έχει πετύχει 100%), θα πρέπει να είναι έτοιμη να διεκδικήσει πραγματικά και βαθμούς από τέτοια παιχνίδια. Κακά τα ψέματα, η Everton φέτος στα περισσότερα παιχνίδια απέναντι σε ομάδες υψηλότερα από εκείνη στη βαθμολογία δεν έπεισε. Άσχετα αν στο Goodison έχει πάρει βαθμούς. Σε ένα Σαββατοκύριακο όπου η Arsenal και η United (παρότι έχουν παιχνίδια λιγότερα) που είναι κοντά της στη βαθμολογία απώλεσαν βαθμούς εκείνη δεν εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία να πιέσει περισσότερο. Θα της δοθεί βέβαια ευκαιρία μεσοβδόμαδα με το ταξίδι της στο Old Trafford. Ωστόσο το να είναι ανταγωνιστική σε τέτοια παιχνίδια πρέπει να γίνει συνήθεια, εφόσον θέλει να ονειρεύεται παραπάνω.
Συνοψίζοντας, ο ορίζοντας είναι θετικός και για τις δύο ομάδες. Η καθεμία έχει να βελτιώσει πράγματα αλλά και στις δύο υπάρχουν καλές βάσεις και κυρίως βρίσκονται σε ασφαλή χέρια. Κάτι που κάνει όλους βάσιμα να ελπίζουν πως στο 229ο παιχνίδι τους και οι δύο θα θέτουν τον πήχυ ακόμη ψηλότερα.
Υ.Γ : Οι περισσότεροι δεν παρατήρησαν πως στην αποστολή της Liverpool επέστρεψε το Σάββατο και ο Marko Grujic. Μία είδηση πολύ σημαντική για έναν παίκτη που έχει ταλαιπωρηθεί σημαντικά φέτος αλλά έχει ρόλο να παίξει στο μέλλον.