Ένα από τα καλύτερα χαρίσματα του Klopp ήταν ότι συνειδητοποίησε και ‘πήρε’ τη Liverpool μαζί του από την πρώτη στιγμή. Κατάλαβε την ανάγκη να μάθει για το παρελθόν σχεδιάζοντας συγχρόνως ένα λαμπρό μέλλον.
Πριν την άφιξη του, η Liverpool είχε κερδίσει μόνο ένα League Cup στα προηγούμενα εννιά (9) χρόνια και η ιστορία της ομάδας βάρυνε υπερβολικά στους ώμους των παικτών. Αλλά ο Klopp άλλαξε αυτήν την νοοτροπία, αλλά και το ανθρώπινο δυναμικό ώστε να φέρει στην πόλη τα μεγάλα τρόπαια.
Ο Slot δεν συνάντησε κατεβασμένα κεφάλια στο Kirkby, αφήστε που τα χαμόγελα αυξήθηκαν αν δείτε τα πρόσωπα των Fabio Carvalho και Sepp Van den Berg. Κληρονόμησε μια νεανική ομάδα που κατέκτησε το Carabao Cup και έφερε και πάλι τους Κόκκινους στους ομίλους του Champions League.
3.Τολμηρό στυλ παιχνιδιού και προσκόλληση στις αξίες σας
Η βασιλεία του Klopp δεν καθορίστηκε από τα τρόπαια που κέρδισε. Αλλά από το ταξίδι, θυμάστε το παλιό πανό του Anfield ‘Success is not a destination, it’s a journey’ έγραφε και τις αναμνήσεις που δημιούργησε σε όλη αυτήν την πορεία. Υποσχέθηκε ποδόσφαιρο στην 5η με 6η ταχύτητα και το έπραξε.
Η Liverpool πρέπει πάντα να βρίσκεται μπροστά, αναλαμβάνοντας αυτή τις πρωτοβουλίες και να επιβάλλεται στον αγωνιστικό χώρο. Η νοοτροπία του ‘ας καθίσουμε πίσω και ας ελπίσουμε για το καλύτερο’ δεν γίνεται ανεκτή.
Ο Rodgers πλησίασε πολύ κοντά στο να αποκτήσει θρυλικό στάτους τη σαιζόν 2023/14 με την ΜΗ αναμενόμενη και εξαιρετικά συγκινησιακή προσπάθεια για την κατάκτηση του τίτλου, που δεν ήρθε όχι γιατί γλίστρησε ο Gerrard, αλλά ήταν απόρροια πολλών παραγόντων (προσωπική άποψη). Την επιθετική ώθηση την παρείχαν εκείνη την περίοδο οι Luis Suarez, Daniel Sturridge, Philippe Coutinho και Raheem Sterling. Στη συνέχεια ο Suarez πουλήθηκε στη Barcelona, η Liverpool έχασε την ταυτότητα της και το βασίλειο του Rodgers κατέληξε σε ελεύθερη πτώση.
Ο Dalglish έβαλε το χειρόφρενο μετά την καταστροφική διαχείριση του Hodgson, ο οποίος αντιμετώπιζε τους αγώνες με επιφυλακτική διάθεση και αρνητικότητα. Η αποφυγή του κινδύνου αποτελεί όμως την αντίθεση αυτού που λέμε ‘Liverpool Way’.
«Ο Roy ήταν ο τύπος του manager που πηγαίνει σε κάθε αγώνα νομίζοντας πως θα ηττηθεί» είχε πει ο Jamie Carragher.
«Έλεγε, ‘έχουν τον έναν έχουν τον άλλο’. Ποτέ δεν έλεγε ‘είμαστε η Liverpool και θα κάνουμε αυτό’. Είχε το είδος της νοοτροπίας ενός manager, που έχει συνηθίσει να κατευθύνει ομάδες του δεύτερου μισού του βαθμολογικού πίνακα. Οπότε σκεφτόταν ότι μάλλον θα χάναμε σε κάθε αγώνα και ήθελε να το κάνει δύσκολο για τον αντίπαλο.».
Να θυμίσουμε λοιπόν για μια άλλη φορά πως ένας από τους κύριους λόγους που οι Κόκκινοι στράφηκαν στον Slot είναι λόγω του δυναμικού του, υψηλής πίεσης και γεμάτου ένταση στυλ ποδοσφαίρου, που θα μπορούσε να συγκινήσει τους φιλάθλους και να αποδειχθεί τέλειο ταίριασμα με την ομάδα που κληρονόμησε. Υπόσχεται αν μη τι άλλο τη συνέχεια όσων είδαμε στο παρελθόν.
Ο John Aldridge λέει: «Έχει το καθήκον (ο manager της Liverpool) όχι μόνο να κερδίσει αλλά και να διασκεδάσει. Έχει το καθήκον να κυριαρχήσει στην κατοχή και στους χώρους. Είναι αυτό στο οποίο διέπρεψαν οι καλύτερες ομάδες της Liverpool στο παρελθόν.
Η ομορφιά για τον Slot είναι πως αρκετά πράγματα βρίσκονται ήδη στη θέση τους για αυτόν. Χρειάζεται μόνο να κάνει λίγες προσθήκες στην ομάδα. Δεν θα χρειαστεί να κάνει ολοκληρωτικές αλλαγές ή να προσπαθήσει να βελτιώσει την τελειότητα, γιατί υπάρχουν πράγματα που θέλουν την προσοχή του, όπως η ανέπαφη εστία, τα απαράδεκτα τέρματα που δέχονται και οι αργές εκκινήσεις στους αγώνες. Στους τελευταίους μήνες της προηγούμενης σαιζόν η παραγωγικότητα της επίθεσης ήταν απογοητευτική» συνέχισε.
«Πρέπει να καταστήσει την επίθεση περισσότερο αποτελεσματική.».
Συνεχίζεται…
