Γράφει ο Χρήστος Γραβιάς, φίλος της Ομάδας, του site και μέλος στο group μας στο facebook.
Σε όποια κατάσταση και αν βρίσκονται, σε όποια διοργάνωση και αν είναι, τα παιχνίδια ανάμεσα σε Liverpool και City τα τελευταία χρόνια, επί της ουσίας στην Klopp-Guardiola εποχή, ξεχωρίζουν πάντα, αφού μιλάμε συνήθως για έντονες κόντρες, πολλά γκολ εκατέρωθεν, δράμα, συγκινήσεις, από αυτά που κάνουν την Premier League να ξεχωρίζει.
Μέσα σε όλα, ανατρέχοντας στην πορεία των χρόνων, αντίστοιχα δεν είναι και λίγοι οι παίκτες που έχουν περάσει και από τις δυο ομάδες. 14 τον αριθμό, Άγγλοι, Βρετανοί, Ευρωπαίοι ή και όχι, με επιτυχίες και στις δυο… ή και όχι, ξανά.
Mια ενδιαφέρουσα λίστα που σίγουρα θα βρείτε ονόματα που δεν σας έρχονται με τη μια υπόψιν:
Robbie Fowler: Προϊόν της ακαδημίας της Liverpool, τρομερός σέντερ φορ και γκολτζής, άλλωστε με 128 γκολ ήταν μέχρι προσφάτως (τον ξεπέρασε ο Mohamed Salah) ο πρώτος σκόρερ της στα χρόνια της Premier League. Έμεινε στο Λιμάνι από το 1993 έως το 2001, έκανε και ένα δεύτερο πέρασμα για 1,5 χρόνο αργότερα (2006-2007), ενώ στο Manchester αγωνίστηκε για μια τριετία, πετυχαίνοντας 21 γκολ σε 80 ματς.
Dietmar Hamann: Μετά τα επιτυχημένα χρόνια του στη Bayern Munich και μια… καλή πρώτη γεύση από Αγγλία στη Newcastle, o Γερμανός χαφ συνέχισε με εξίσου δυνατά και στο Merseyside. Έφτασε σε επτά χρόνια (1999-2006) να κατακτήσει.. σχεδόν όλους τους τίτλους (εκτός απ’ το πρωτάθλημα), ενώ στον τελικό του 2005 έπαιξε με σπασμένο δάκτυλο! Στη Manchester City «μετακόμισε» το 2006, έπαιξε τρία χρόνια, δε θύμισε ποτέ όμως τον παίκτη των προηγούμενων ετών με τα κόκκινα.
Mario Balotelli: Μια… κατηγορία μόνος του σε όλα, με μια καριέρα-roller coster σε όλα του. Από κομβικό παίκτη της City στην Premier League της σεζόν 2011/12, δίνοντας κιόλας την κρίσιμη ασίστ στον Aguero, σε ένα… φάντασμα στους αγωνιστικούς χώρους στο Anfield. Με απολογισμό μόλις τέσσερα τέρματα σε 28 παιχνίδια, δικαιωνόταν απόλυτα ο Rodgers που δεν τον ήθελε στο ρόστερ το καλοκαίρι του 2014, ενώ το σχετικό meme με τους Lambert και Borini θα συνεχίσει για χρόνια να «παίζει» δυνατά…
Raheem Sterling: Είτε άδικα είτε όχι, ίσως ο πλέον αμφιλεγόμενος της λίστας. Τι και αν προέρχεται απ’ τις ακαδημίες, κάθε φορά ως αντίπαλος στο Anfield τα… «ακούει» για τα καλά. Το 2015 έναντι 50 εκ. λιρών έφυγε από τη Liverpool «για να μπορέσει να κατακτήσει την Premier», όπως δήλωσε τότε, και το πέτυχε τέσσερις φορές μεταξύ άλλων. Στο Etihad είχε συνέπεια, συνέβαλλε, δεν αγαπήθηκε ωστόσο ποτέ όπως στο Liverpool, εξ΄ου και η μάλλον εύκολη απόφαση να φύγει για την Chelsea πέρσι το καλοκαίρι.
Scott Carson: Και όμως, παίζε ακόμα! Έστω και αν θεωρείται αισίως τρίτη επιλογή στο ρόστερ των Citizens, κίνηση στρατηγικής σημασίας κατά πολλούς για να υπάρχει η ανάλογη ποσότητα Άγγλων παικτών. Αγωνίστηκε πέρυσι κόντρα στην Sporting στο Champions League, το οποίο, ναι, θα έχει να λέει πως το έχει κατακτήσει με τους Reds, πριν από 18 χρόνια!
Daniel Sturridge: Η αντίθετη περίπτωση του Sterling, καθώς ο Sturridge «βγήκε» από τις ακαδημίες της City αλλά στο Liverpool κέρδισε μόνο φιλίες και συμπάθειες. Δεν… ξετρέλανε κόσμο στο Manchester (5 γκολ σε 32 αγώνες), μετακινήθηκε στην Chelsea και ακολούθως στην ομάδα του Klopp. Πέτυχε πολλά κρίσιμα γκολ, «κουβάλησε» την ομάδα την περίοδο 2013/14, πανηγύρισε το Champions League του 2019, αλλά σίγουρα θα πετύχαινε πολύ περισσότερα αν δεν ήταν τόσο επιρρεπής στους τραυματισμούς…
Steve McManaman: Από τους καλύτερους χαφ της γενιάς του, με γεμάτες χρονιές, κατέκτησε το FA Cup και το League Cup πριν φύγει από τη Liverpool το 1999. Όχι τυχαία τον ήθελε η Real Madrid, που μαζί της έγινε ο πρώτος Άγγλος που κατακτά δις το Champions League. Στο Νησί επέστρεψε για μια.. όχι και στα καλύτερα της Manchester City, το 2003, εκεί έκλεισε και την καριέρα του, χωρίς να πετύχει πάντως κάτι ιδιαίτερο, δυο χρόνια μετά.
Nicolas Anelka: Μέσα σε… όλους, έχει περάσει και από τους δυο αυριανούς «μονομάχους». Μάλλον όχι τυχαία, παρά το ταλέντο του, δεν κατάφερε ποτέ να στεριώσει πουθενά ως καθοριστικός. Δανεικός για μια σεζόν από την PSG, ναι μεν σκόραρε αλλά ο αείμνηστος Gerrard Houllier δεν πείστηκε ποτέ θερμά. «Ψήθηκαν» όμως οι Blues, έδωσαν 13 εκ. λίρες και τον απέκτησαν. Κρίσιμα γκολ σε ντέρμπι (και κόντρα στη Liverpool το 2003, νικητήριο μάλιστα, 1-2 στο Anfield), στιγμές, μηδέν τίτλοι, ούτε κρύο ούτε ζέστη…
David James: Έφτασε το Merseyside το 1992 και έμεινε εκεί για επτά χρόνια, κατακτώντας και το League Cup του 1995. Κακός γκολκίπερ δεν ήταν, αλλά τα λάθη που έκανε ενίοτε ήταν αφορμή για έντονη γκρίνια. Η τριετία 2003-06 τον βρήκε στο Manchester. Έφτασε να παίξει μέχρι και… σέντερ φορ για λίγα λεπτά, όταν το 2005 η City έψαχνε νίκη κόντρα στη Middlesbrough για να πάρει αυτή το εισιτήριο του UEFA Cup! Δεν το πέτυχε, ο James πήγε μετά στην Portsmouth για οικογενειακούς λόγους, και αποδείχτηκε και για εκείνον τελικώς καλύτερη απόφαση.
Craig Bellamy: Έντονος χαρακτήρας, δυνατός φορ, οπαδός των Reds, ήρθε στο Anfield από τη Blackburn το 2006. Highlight του πρώτου του περάσματος, το κρίσιμο γκολ σε «διπλό» επί της Barcelona (1-2), στο δρόμο για τον τελικό της Αθήνας, ενώ το 2012 πανηγύρισε και το League Cup. Ενδιάμεσα, στο Etihad, με 15 γκολ σε 50 ματς, αν μη τι άλλο αποδείχθηκε τίμιος, παρά τα όσα γράφονταν από τα tambloid για τις εξωγηπεδικές ιστορίες που τον συνόδευαν…
Albert Riera: Ναι, ο… γνωστός μας, και από το σύντομο πέρασμά του στην Ελλάδα! Αρκετά πριν από αυτό πάντως είχε δοθεί δανεικός στη Manchester City για λίγους μήνες, γύρισε στην Espanyol και από εκεί τράβηξε την προσοχή του Benitez, το 2008. Ως αριστερό χαφ «έγραψε» 5 γκολ και 9 ασίστ σε 56 συμμετοχές, όχι και άσχημα…
Kolo Toure: Κάπως πιο… βαρύς απ’ ότι στα νιάτα του με την Arsenal, σίγουρα ωστόσο αξιόπιστος και στη City αρχικά και στη Liverpool μετέπειτα. Πανηγύρισε την Premier League του 2012 ως blue και λίγο ήθελε να το πετύχει και ως Red δυο χρόνια μετά. Έζησε την πρώτη σεζόν του Klopp στο Νησί, όμως έχοντας πάρει ήδη την απόφαση του, ο Γερμανός τον άφησε να φύγει το καλοκαίρι του 2016, στην προσπάθεια οικοδόμησης της νέας του Liverpool τότε.
Nigel Clough: Η πιο δύσκολη απάντηση αν η εν λόγω λίστα έπεφτε σε quiz. Γιος του θρύλου του αγγλικού ποδοσφαίρου Brian Clough, οι Reds τον απέκτησαν από τη Nottigham Forest το 1993, και για μια τριετία στα κόκκινα σημείωσε 9 τέρματα σε 44 αγώνες. Στη City πάλι, πιο… φτωχικά, 4/39 ήταν αντίστοιχα ο απολογισμός. Σε καμία απ’ τις δυο γενικά δεν ξεχώρισε, ούτε κατέκτησε κάποιο τίτλο.
James Milner: Ο… γερόλυκος της λίστας, καθώς και ο μοναδικός της εν λόγω λίστας που έχει κατακτήσει την Premier League και με τις δυο φανέλες. Αρχικά στο Etihad, δυο φορές στην πενταετία του στο Manchester (το 2012 και το 2014), και εν συνεχεία το 2020 στο Liverpool. Ωστόσο με τα κόκκινα επεκτάθηκε… και εκτός Αγγλίας, αφού σήκωσε επίσης το Champions League, το Ευρωπαϊκό Super Cup και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων. Στα 37 του αισίως, όσο μάχιμος και αν παραμένει, φαίνεται ξεκάθαρα πως είναι παίκτης συγκεκριμένων δυνατοτήτων, ενώ ακόμα παραμένει ερωτηματικό το αν θα συνεχίσει (και με ποιο ρόλο κιόλας) στους Reds και τη νέα σεζόν.