Ο Ερρίκος Σουλολλάρι γράφει στο Liverpool.gr για τον καλύτερο αμυντικό του κόσμου που έχει μεταμορφώσει την άμυνα των Reds και σχολιάζει την φετινή εικόνα του Σαλάχ
Είναι ευρύτατα εδραιωμένη η άποψη ότι οι μεγάλες ομάδες χτίζονται από πίσω, εν ολίγοις από τον γκολκίπερ και την άμυνα. Τα τελευταία χρόνια δεν σας κρύβω πως η Λίβερπουλ υστερούσε σε μεγάλο βαθμό και παρότι κατά καιρούς μπροστά είχε επίθεση φωτιά βλέπε Σουάρεζ, Τόρες κτλ πίσω έμπαζε.
Για μένα από τότε που θυμάμαι να παρακολουθώ premier league και πιο συγκεκριμένα την Λιβέρπουλ, θυμάμαι πάντα τις ομάδες που κατακτούσαν το τίτλο να έχουν μεγάλους παίκτες στη θέση του τερματοφύλακα και στα σέντερ μπακ. Από την M.United του Φαν ντερ Σαρ, του Βίντιτς και Φέρντιναντ μέχρι την Τσέλσι του Τσεχ, του Τέρι και του Ιβάνοβιτς.
Η αλήθεια είναι πως η Λίβερπουλ τα τελευταία χρόνια έχει ξυπνήσει και μετρά αντίστροφα για την επιστροφή της στο πολυπόθητο πρωτάθλημα. Είναι γεγονός πως ο ανταγωνισμός στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου έχει αυξηθεί πάρα πολύ για αυτό και η Λίβερπουλ αποφάσισε να πάει σε δυνατές λύσεις. Η πρώτη και η καλύτερη ήταν η επιλογή ενός μεγάλου προπονητή και πιο συγκεκριμένα του Κλοπ που η φιλοσοφία του ταιριάζει απόλυτα με τα θέλω του συλλόγου αλλά και του κόσμου.
Από εκεί και πέρα η άφιξη ενός αξιόλογου προπονητή δεν αρκεί για να πάρεις το πρωτάθλημα καθώς χρειάζεσαι και μεγάλους παίκτες σε σημαντικές θέσεις. Εν παραδείγματι, πέρσι είδαμε πόσο μας κόστισε το γεγονός πως η ομάδα κατέβηκε στο τελικό του champions league με τον Καρίους.. Φέτος η Λίβερπουλ έκανε το σωστό και έφερε στην ομάδα έναν από τους καλύτερους τερματοφύλακες που ακούει στο όνομα Άλισον Μπέκερ. Δεν γνωρίζω αν θα της βγει με την μια πάντως σίγουρα σε βάθος χρόνου ο Άλισον έχει όλα τα εφόδια να εξελιχθεί σε έναν παγκόσμιας κλάσης τερματοφύλακα.
Ας πάμε όμως στην ουσία του θέματος και πιο συγκεκριμένα στον Φαν Νταικ! Ο Ολλανδός αναμφισβήτητα έχει κάνει τη διαφορά στην άμυνα από τότε που ήρθε στο Anfield. Το Γενάρη συμπλήρωσε ακριβώς ένα χρόνο στην ομάδα και τα στατιστικά δικαιώνουν όσους τον επέλεξαν για να στελεχώσει την άμυνα. Μέσα σε αυτούς σίγουρα δικαιώνεται και ο Κλοπ που έδωσε το πράσινο φως για να δαπανήσει η Λίβερπουλ πάνω από 70εκ και να τον ντύσουν στα Κόκκινα για να γίνει ο πιο ακριβοπληρωμένος αμυντικός του κόσμου.
Τα στατιστικά λοιπόν δείχνουν πως μέσα σε ένα χρόνο παρουσίας του Φαν Νταικ στην άμυνα, η Λίβερπουλ έχει παθητικό μόλις επτά τερμάτων, ενώ συνολικά μετράει ένα 43-7 στην Premier League. Επί της ουσίας, την ίδια χρονική περίοδο η Λίβερπουλ έχει δεχθεί 16 τέρματα λιγότερα στο πρωτάθλημα, κάτι που αποτελεί και «κλειδί» για την φετινή πορεία της προς το τίτλο, καθώς οι Reds παραμένουν το φαβορί μαζί με την M.City.
Ωστόσο, ο Βιρτζιλ δεν είναι μόνο ένας βράχος στην άμυνα αλλά και ένας «Ιπτάμενος Ολλανδός» στην επίθεση καθώς έχει την δυνατότητα να πηδάει πιο ψηλά απ όλους και να σκοράρει. Το έχουμε δει να το κάνει με την Εθνική του ομάδα αλλά και πρόσφατα στο Μόναχο, όπου τελείωσε την Μπάγερν Μονάχου κάνοντας το 1-2 με εκπληκτική κεφαλιά. Με λίγα λόγια είναι ένας Σερχίο Ράμος αλλά σε καλύτερη εκδοχή κατά την ταπεινή μου άποψη.
Γίνεται, επομένως. εύκολα αντιληπτό πως ο Φαν Νταικ γίνεται σίγα σιγά ένας αθόρυβος ηγέτης για την ομάδα και σίγουρα αν αποκτηθεί ένας άλλος αξιόλογος αμυντικός για παρτενέρ του τότε η άμυνα των Reds θα είναι απροσπέλαστη..
Ας αφήσουμε την άμυνα και να πιάσουμε λίγο την επίθεση εκεί όπου κατά καιρούς η Λίβερπουλ όπως προανέφερα έχει καλή παράδοση. Πέρσι η τριάδα Φιρμίνιο-Μανέ- Σαλάχ ήταν μακράν από τις καλύτερες όχι μόνο στην Αγγλία αλλά και στην Ευρώπη. Ωστόσο, αυτός που έκανε τη διαφορά ήταν αναμφισβήτητα ο Φαραώ. 43 γκολ σε 47 εμφανίσεις από τα οποία τα 10 ήταν στο champions league. Μακράν η καλύτερη του απόδοση! Πέρσι ήταν το κάτι άλλο ο Σαλάχ που αν δεν ήταν η εκπληκτική πορεία της Εθνικής Κροατίας στο Μουντιάλ και ο τραυματισμός του Αιγύπτιο στο τελικό του Champions league πιθανόν τώρα να είχε και τη χρυσή μπάλα.
Δε συμβαίνει όμως το ίδιο και φέτος καθώς η απόδοση του είναι μια του ύψους μια του βάθους. Υπάρχουν αρκετά παιχνίδια που ο Σαλάχ όχι μόνο δεν θυμίζει τον περσινό παίχτη αλλά και σου δημιουργεί απορίες για τις κακές του εμφανίσεις. Για αυτό λοιπόν γράφω και επιμένω πως ο Φαραώ πρέπει να ξανά βρει την φόρμα του και να οδηγήσει την Λίβερπουλ μαζί με τον φορμαρισμένο Φαν Νταικ στην κατάκτηση του πρωταθλήματος έπειτα από 28 χρόνια.
Θα μου πείτε υπάρχει και ο Μάνε και ο Φιρμίνιο που κάνουν εξαιρετική δουλεία! Σαφώς! Όμως θαρρώ πως η αφύπνιση του Φαραώ είναι μείζονος σημασίας για την ομάδα να κατακτήσει τους στόχους της. Έτσι κι αλλιώς σίγα σιγά φτάνουμε στο τέλος της σεζόν και η Λίβερπουλ κινείτε πάνω σε μια λεπτή κλωστή, και μια στραβή να γίνει στο πρωτάθλημα ή στο champions league δύσκολα θα τα μαζέψει.
Συνεπώς, η ομάδα χρειάζεται τώρα να δώσει το 100% των δυνατοτήτων της για να φτάσει στο πολυπόθητο πρωτάθλημα και γιατί όχι και στην κατάκτηση του Champions League. Ένα τρόπαιο που πέρσι μας το στέρησαν οι γκέλες του Κάριους. Φέτος αν πάμε δεν το χάνουμε!!!