Όταν ο Martin Roberts επέστρεψε στο Halifax, τη νύχτα της 15ης Απριλίου 1989, ‘έβρεξε’ το κρεβάτι του καθώς προσπαθούσε να κοιμηθεί. Το επόμενο πρωινό δεν είπε τίποτα στους γονείς του, την αδελφή και τον αδελφό του για αυτά που είχε ζήσει την προηγούμενη μέρα, όταν 97 οπαδοί των Κόκκινων έχασαν τη ζωή τους στο γήπεδο της Sheffield Wednesday, από το οποίο αυτός χωρίς να γνωρίζει πως, κατάφερε να δραπετεύσει.
Ο Martin πέρασε την Κυριακή περπατώντας στον κήπο για ώρες, προσπαθώντας χωρίς ελπίδα να βγάλει κάποιο λογικό συμπέρασμα από όλα αυτά. Την Τρίτη το πρωί επέστρεψε στη δουλειά του σε κατάστημα της Barclays Bank.
Το αφεντικό του τον κάλεσε σε ένα παράπλευρο δωμάτιο και τον ρώτησε πως αισθανόταν.
Ηλίθια ερώτηση.
Ο Martin αναρωτήθηκε τι να σκέφτονταν οι συνάδελφοι του φοβούμενος πως είχαν πιστέψει όλα αυτά που είχαν γραφεί στον Τύπο, για οπαδούς όπως και αυτός.
Οι πιο βαθιές πληγές του Martin δεν ήταν σωματικές, αλλά ψυχικές. Ο πατέρας του, γεννημένος στο Liverpool ήταν παλιών αρχών. Η γενιά του πατέρα του καταλάβαινε από σπασμένα χέρια ή πόδια, αλλά ο πόνος του Martin δεν ήταν ορατός. Το αποτέλεσμα ήταν να σύρει με μανία τη ζωή του στην καριέρα του ελπίζοντας στην επιστροφή σε μια φυσιολογική ζωή.
Νόμιζε πως θα τα κατάφερνε. Ο Martin παντρεύτηκε και έγινε πατέρας δύο παιδιών.
Αλλά το Hillsborough βρισκόταν πάντα εκεί. Όταν δεν τον κοίταζε στο πρόσωπο, φώλιαζε κάπου στο μυαλό του, τρώγοντας σιγά-σιγά κομμάτια της ψυχής του.
Υπήρξαν επέτειοι. Τόσες πολλές από δαύτες. Υπήρξαν έρευνες και ανακρίσεις. Παρόλα αυτά ο τρόμος του Hillsborough δεν σήμαινε τίποτα για το Halifax που βρίσκεται σε απόσταση μιας ώρας με το αυτοκίνητο από το Liverpool, όσο για τον Martin.
Υπέφερε αλλά ήσυχα.
Ένιωθε πως ζούσε σε έναν κόσμο που δεν σχετιζόταν με αυτόν.
Το 2017 η γυναίκα του διαγνώστηκε με όγκο. Στο μεταξύ ο πατέρας του είχε καρκίνο ενώ τρία χρόνια νωρίτερα η μητέρα του είχε πεθάνει υποφέροντας από άνοια. Η αίσθηση της απώλειας και ο φόβος απέκτησαν τεράστιες διαστάσεις γιατί το Hillsborough βρισκόταν πάντα εκεί, περιμένοντας να εξαπολύσει τις αναμνήσεις του στην πρώτη γραμμή των σκέψεων του.
Και πάλι πίστεψε πως θα τα κατάφερνε. Και πάλι, έριξε το βάρος στη δουλειά, εργαζόμενος κάποιες φορές για 14 ώρες την ημέρα. Δεν ήθελε να βρίσκεται δίπλα στη γυναίκα του, στην περίπτωση που θα τον έβλεπε να υποφέρει ενώ η ίδια χρειαζόταν υποστήριξη.
Στους φίλους άρχισε να εφευρίσκει δικαιολογίες ώστε να μην αναγκάζεται να κοινωνικοποιείται μαζί τους. Μερικές φορές προσποιούνταν ότι ήταν άρρωστος. Ένιωθε πως έλεγε ψέματα σε όλους.
Ο Martin ήταν φυσικά και διανοητικά εξαντλημένος. Ο δεύτερος γύρος των ερευνών για το Hillsborough μεταξύ 2014 και 2016, τον ανάγκασε να ζητήσει βοήθεια από έναν ψυχίατρο μετά από διάγνωση που του έγινε για Μετατραυματική διαταραχή.
Ακολούθησαν έξι(6) μήνες θεραπείας, που συμπεριλάμβανε γνωστική συμπεριφορική θεραπεία (ψυχοκοινωνική παρέμβαση για τη βελτίωση της ψυχικής υγείας και των διαταραχών της προσωπικότητας), καθώς και θεραπεία EMDR (Eye- Movement Desensitization and Reprocessing), σε μια διαδικασία που τον υποχρέωσε να ξαναζήσει τις χειρότερες στιγμές της ζωής του.
Η θεραπεία EMDR σχεδιάστηκε για να βοηθά τον άνθρωπο να αντιμετωπίσει τα συμπτώματα από τη συναισθηματική δυσφορία που είναι αποτέλεσμα ενοχλητικών αντίξοων εμπειριών ή καταστάσεων. Μετά τη ψυχοθεραπεία EMDR, επέρχεται ανακούφιση της συναισθηματικής και σωματικής δυσφορίας, των δύσκολων πεποιθήσεων για τον εαυτό μας, τους άλλους και τον κόσμο καθώς μειώνεται η αναστάτωση του οργανισμού.
Συνεχίζεται…