Γράφει ο Δωρόθεος Μ., φίλος της Ομάδας, του site & της σελίδας μας.
Δεν θυμάμαι άλλη φορά να χαμογελάω έτσι μετά από ήττα της Λίβερπουλ. Φεύγοντας από το μαγαζί όπου είδα το ματς και με το «Napoli» – τάνικο 2-0 στην πλάτη, είχα ένα μειδίαμα και εξηγούμαι αμέσως.
Χθες στις ευκαιρίες που παρουσιάστηκαν δεν ήμασταν αποτελεσματικοί και δεν ήρθε το γκολ που θα άλλαζε την εικόνα του αγώνα. Ο Ancelotti είχε ετοιμάσει τους παίκτες του για τις πλαγιοκοπήσεις του Salah και του Mané και o Callejón κρατούσε τον Robertson αρκετά πίσω χωρίς η Λίβερπουλ να επιτεθεί αρκετά στο πρώτο ημίχρονο από αριστερά. O Coulibaly έδινε αρκετές βοήθειες στους συμπαίκτες του όταν έχαναν τον αντίπαλο τους στο ένας με έναν και οι φάσεις που δημιουργήσαμε ήταν κάποιες από τον άξονα με κάθετες πάσες και άλλες από ατομικά λάθη της άμυνας της Νάπολη βλ. Μανωλάς. Περνώντας η ώρα νομίζω ότι το 0-0 δεν θα χαλούσε κανέναν από τους δύο μέχρι την φάση του πέναλτι στο 80’. Δεν σχολιάζω το σφύριγμα, όλοι είδαμε την φάση. Όσο για τις καθυστερήσεις, ναι, όλοι κάνουν λάθη ακόμα και ο καλύτερος αμυντικός στον κόσμο. O van Dijk έχασε την μπάλα και ο Llorente πήρε την ‘εκδίκηση’ του για τον χαμένο τελικό. Χαλάλι του το γκολ αλλά το αντιαθλητικό τάκλιν για το οποίο τιμωρήθηκε με κίτρινη κάρτα στο 90’ ήταν περιττό. Αυτά τα λίγα για χθες και προχωρώ στο παρασύνθημα.
Έχω δει την ομάδα να ξεκινάει την φετινή χρονιά πάρα πολύ καλά. Ένα τρόπαιο (Super Cup) να μπαίνει στην μεγάλη συλλογή μας και να σφυρηλατεί το champion’s mentality αυτής της παρέας του Kloppo. Στην Premier 5 νίκες σε 5 αγώνες με 15-4 τέρματα. Έχοντας παίξει κατά διαστήματα καλό ποδόσφαιρο για την εποχή. Στον θεωρητικά πιο δύσκολο μέχρι τώρα αγώνα για το πρωτάθλημα με την Άρσεναλ να κατεβάζει ρυθμούς από ένα σημείο και ύστερα. Το τακουνάκι του Firmino για την ασίστ με την Newcastle βγαλμένο από PlayStation και τον Sadio να τρελαίνεται γιατί γουστάρει να παίζει με τέρμα τα γκάζια ανεξάρτητα αν είναι τελικός ή προπονητικό διπλό. Αυτά χτίζουν την αισιοδοξία μου για την φετινή χρονιά και τον διακαή μας πόθο. Ας προσθέσω και το καμίνι της Norwich που μας χάρισε άλλο ένα μαγικό ποδοσφαιρικό αγγλικό απόγευμα υποτάσσοντας την πλούσια Manchester City.
Στατιστικά κάπου δεν θα κερδίζαμε κάποια στιγμή και κατά την προσωπική μου άποψη η πιο καλή στιγμή για αυτό ήταν χθες. Ακολουθούν πέντε αγώνες μέχρι την διακοπή των εθνικών ομάδων τον Οκτώβρη. Με ημερολογιακή σειρά Chelsea (Away), MK Dons (A, EFL Cup), Sheffield United (A), Red Bull Salzburg (Home), Leicester (H). Η ήττα ήρθε σε έναν αγώνα όπου βαθμολογικά δεν κοστίζει πολύ στην ομάδα καθώς υπάρχουν ακόμα πέντε αγωνιστικές. Την Κυριακή παίζουμε τον πιο απαιτητικό αγώνα μετά τον Αυγουστιάτικο τελικό και η Λίβερπουλ καλείται να κάνει μια εμφάνιση με χαρακτήρα πρωταθλητή. Η χθεσινή ήττα θα πεισμώσει την ομάδα και θα τραβήξει την προσοχή όλων για την συνέχεια. Έχουμε αμυντικές αδυναμίες οι οποίες ακόμα δεν μας έχουν κοστίσει. Δεχόμαστε γκολ σε κάθε ματς. Τελειώνοντας τις φάσεις μπροστά κερδίζεις και προχωράς στον μαραθώνιο της Premier. H αμυντική λειτουργία έχει περιθώρια βελτίωσης και θα μας θωρακίσει και σε βραδιές όπου δεν θα μπαίνουν εύκολα τα γκολ. Πηγαίνοντας στην διακοπή με διαφορά από την City η ψυχολογία θα είναι στα ύψη και αυτός είναι ο ξεκάθαρος στόχος.
Ευτυχώς που πυκνώσανε οι αγώνες και αρχίζει να ανοίγει λίγο το rotation καθώς όλοι οι ποδοσφαιριστές θέλουν να παίζουν. Προσωπικά έχω αδυναμία στον Shaqiri και θα ήθελα να τον βλέπω παραπάνω στο γήπεδο. Θα έχει τις ευκαιρίες του θεωρώ για να πείσει τον προπονητή για να δείξει αν είναι top class παίκτης ή απλός ρολίστας σε αυτήν την ομάδα. Ο Jürgen τηρεί την ’ιεραρχία’ στην ομάδα και καλά κάνει για να υπάρχουν ισορροπίες.
Ανυπομονώ για το απόγευμα της Κυριακής και θέλω το διπλό όσο τίποτα άλλο. Προσοχή στον Abraham που έχει ξεκινήσει εξαιρετικά ( 7 γκολ στα τελευταία 3 παιχνίδια στην Premier) και έχει αρπάξει τον ταύρο από τα κέρατα δικαιώνοντας τον Lampard σε αυτήν του την επιλογή. Ο δρόμος είναι μακρύς αλλά τα μηνύματα είναι πολύ θετικά από την ομάδα μας.
Υ.Γ. Μήπως υπάρχει κάποια συγγένεια; Έπαθα πλάκα με την ομοιότητα!
