Ο Klopp, στην πρώτη του συνέντευξη Τύπου επί αγγλικού εδάφους, ερωτώμενος για το πώς θα λειτουργούσε η μεταγραφική πολιτική υπό την ηγεσία του απάντησε: «Δεν είμαι ιδιοφυΐα. Χρειάζομαι άλλους ανθρώπους για να πάρω τις τέλειες πληροφορίες. Όταν τις έχουμε ενώπιον μας, θα αποφασίσουμε από κοινού, εάν θα υπογράψουμε ή θα πουλήσουμε έναν παίκτη».
Πράγματι, το 2017, αποδείχθηκε του λόγου το αληθές. Η Liverpool βρισκόταν στην αγορά για ένα επιθετικογενή παίκτη και ο Klopp ήθελε να αποκτήσει τον Julian Brandt, ένα πολλά υποσχόμενο ταλέντο από την πατρίδα του. Ο Γερμανός ταλαντούχος επιθετικός μέσος της Bayer Leverkusen φάνταζε ως η ιδανική επιλογή και για την ομάδα σκάουτινγκ των Reds.
Παρά την ξεκάθαρη προτίμηση του Klopp, ο Michael Edwards, ο οποίος κατείχε τη θέση του αθλητικού διευθυντή της Liverpool μέχρι το τέλος της περασμένης σεζόν, επέμεινε ότι ο πιο κατάλληλος στόχος ήταν ο Mohamed Salah.
Ο Αιγύπτιος διεθνής είχε ήδη πάρει μια γεύση από την Premier League με την φανέλα της Chelsea, αλλά ο θητεία του στο Stamford Bridge θεωρήθηκε ανεπιτυχής, γεγονός που του επέτρεψε να μετακομίσει στην AS Roma έναντι μειωμένης τιμής.
Ο Salah, στο σύντομο πέρασμα του από την ομάδα της Ρώμης, έκλεψε τις εντυπώσεις και φαινόταν, για τον Edwards, η τέλεια προσθήκη για την επίθεση της Liverpool, καθώς σημείωνε με ευκολία γκολ και έδινε ασίστ από τη δεξιά πλευρά χρησιμοποιώντας το αριστερό του πόδι. Ήταν ένα πολύτιμο και σπάνιο είδος επιθετικού.
Ο Klopp ήταν πρόθυμος να ακούσει τον Edwards και μετά από μια πενταετία, από τότε που πάρθηκε η απόφαση, ο Salah έχει σκοράρει συνολικά 122 γκολ στην κορυφαία κατηγορία της Αγγλίας, ενώ ο Brandt αγωνίζεται μεν στην Borussia Dortmund, αλλά ως μέσος παρά ως πραγματικός επιθετικός.
Αυτό το καλοκαίρι, απόντος του Edwards, φαίνεται ότι το αφεντικό των Reds είχε μια λανθασμένη προοπτική για άλλη μια φορά, θεωρώντας ότι αφού έχασε τον κορυφαίο του στόχο, Aurélien Tchouaméni, από την Real Madrid, η Liverpool δεν χρειαζόταν να προχωρήσει σε εναλλακτικές επιλογές.
Ο 55χρονος Γερμανός βασίστηκε κυρίως στους James Milner, Jordan Henderson, Thiago Alcântara, Alex Oxlade-Chamberlain και Naby Keïta, οι οποίοι είτε βρίσκονται σε προχωρημένη ποδοσφαιρική ηλικία είτε είναι επιρρεπείς σε τραυματισμούς.
Προχώρησε σε μια κίνηση υψηλού ρίσκου, η οποία ίσως αποτελούσε την επιτομή της πίστης του σε όσους τον υπηρέτησαν για χρόνια, αλλά τώρα φαίνεται ότι ήταν στην πραγματικότητα λάθος απόφαση. Το πιθανότερο είναι ότι η πίστη του σε ορισμένους παίκτες τύφλωσε την κρίση του. Οι Reds έχουν κερδίσει λιγότερο από το 50% των 18 αγώνων τους, σε όλες τις διοργανώσεις, με την άμυνά τους να εμφανίζεται κατά καιρούς σχεδόν διαλυμένη.
Αν και ο Klopp άλλαξε τελικά γνώμη προς το τέλος της μεταγραφικής περιόδου, αφού προχώρησε στο δανεισμό του Arthur Melo, η Liverpool θα έπρεπε να είχε συνειδητοποιήσει το κενό στη μεσαία γραμμή πολύ νωρίτερα.
Παρόλο που ο Julian Ward πήρε τη θέση του αποχωρούντος Edwards, φαίνεται ότι κανείς δεν αμφισβήτησε την πεποίθηση του Klopp ότι οι παίκτες του στη μεσαία γραμμή θα μπορούσαν να αντεπεξέλθουν στο δύσκολο πρόγραμμα, για άλλη μια σεζόν, χωρίς την προσθήκη νέων παικτών.
Οι Reds θα έχουν την ευκαιρία να διορθώσουν τα προβλήματά τους μόλις ξεκινήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο και ανοίξει η χειμερινή μεταγραφική περίοδος τον Ιανουάριο, αλλά μέχρι τότε, φαίνεται ότι ο Klopp και οι παίκτες του θα συνεχίσουν να υποφέρουν.
Αν και ο Γερμανός είναι ένας αναμφισβήτητα κορυφαίος προπονητής, η λανθασμένη απόφαση του είναι απόδειξη ότι κανείς δεν είναι τέλειος. Και ακόμη και οι καλύτεροι χρειάζονται συμβουλές από αυτούς που τους πλαισιώνουν.