Γράφει ο Χρήστος Γραβιάς, φίλος της Ομάδας, του site και μέλος στο group μας στο facebook.
Το ημερολόγιο «έγραφε» 8 Δεκεμβρίου του 2004, όταν η Liverpool υποδεχόταν για την 6η και τελευταία αγωνιστική των ομίλων του Champions League τον Ολυμπιακό, με στόχο τη νίκη-πρόκριση στην επόμενη φάση. Μια βραδιά που πήρε διαστάσεις… θρίλερ, σφραγίστηκε από ένα απίστευτο γκολ του Steven Gerrard και έφτασε, για μια σειρά λόγων, να μνημονεύεται πολύ περισσότερο για λόγους που η ιστορία αποκάλυψε μερικούς μήνες μετά…
Θέλοντας να ακολουθήσουν το για… παρά μια μέρα παράδειγμα του 2000 (07/12), όταν οι Reds κέρδιζαν τότε με 2-0 τους Πειραιώτες στο Anfield και περνούσαν στους «16» του UEFA Cup, έτσι και εκείνο το βράδυ 18 χρόνια πριν είχε τη δική του εξέχουσα σημασία, καθώς για τη Liverpool ήταν ένας τελικός πρόκρισης στον όμιλο του Champions League τότε.
Οι ήττες στο Φάληρο και στο Μonaco (αμφότερες με 1-0) αλλά κυρίως το εντός έδρας στραβοπάτημα με τη La Coruna (0-0), έφερναν τη Liverpool να τα παίζει όλα για όλα στην τελευταία στροφή των ομίλων. Με νίκη θα έπιανε στους 10 βαθμούς την ελληνική ομάδα, ψάχνοντας παράλληλα καλύτερο σκορ από εκείνο της 2ης αγωνιστικής στον Πειραιά. Όχι ιδιαίτερα εύκολο έργο, το οποίο έγινε ακόμα δυσκολότερο, όταν κόντρα στη ροή του αγώνα ο Rivaldo με απευθείας εκτέλεση φάουλ άνοιξε το σκορ στο 26’.
Τέτοιες τρελές βραδιές, συνήθως θέλουν και τους τρελούς τους ήρωες, να έρχονται εκεί που δεν τους περιμένει κανείς: Sinama-Pongolle (47’), Mellor (81’), στο… πόδι το Anfield, θρίλερ στο τέλος. Δε μπορούσε να γίνει και αλλιώς, όταν είσαι Liverpool…
Το καλύτερο βέβαια, το κρατούσε για το τέλος, ποιος άλλος, ο Gerrard, με αυτή την άπιαστη βολίδα. Εκμεταλλευόμενος την μπαλιά που του στρώθηκε μετά από κακή κεφαλιά του Mellor σε σέντρα του Carragher, δεν άφησε κανένα περιθώριο στον Αντώνη Νικοπολίδη, για να «γράψει» με έναν… κεραυνό το 3-1 στο 87ο λεπτό, και με φυσικό επακόλουθο να προκαλέσει πανζουρλισμό στο Merseyside.
Τόσο πολύ μάλιστα, που φάνηκε και από την περιγραφή του γκολ από τον… τρελαμένο Andy Grey στην αγγλική τηλεόραση: «Ya beauty! What a hit son, what a hit!»
Για τη Liverpool, που προκρίθηκε εκείνο το βράδυ ως 2η πίσω απ’ την Μονακό στο Group A, αγωνίστηκαν οι: Kirkland, Finnan (Josemi 85), Carragher, Hyypia, Traore (Sinama Pongolle 45), Nunez, Alonso, Gerrard, Riise, Kewell, Baros (Mellor 78).
Μετά το 2002, θα επέστρεφε στα νοκ-αουτ του Champions League, χωρίς πιθανώς να μην υπολογίζουν το τι ακριβώς θα συνέβαινε σε λίγους μήνες από τότε, ενώ για τους λάτρεις της στατιστικής, θα ήταν η δεύτερη φορά που αποκλείοντας τον Ολυμπιακό, οι Reds θα έφτασαν σε κατάκτηση ευρωπαϊκού τροπαίου (μετά το UEFA Cup του 2000/01).
