Δευτέρα 25/02/2019 (27η ημέρα από την έναρξη της δίκης του Hillsborough)
10:58 Ο Δικαστής, Sir Peter Openshaw, οι αντίστοιχες νομικές ομάδες καθώς και οι κατηγορούμενοι παίρνουν τη θέση τους στην αίθουσα η οποία είναι σχεδόν γεμάτη.
Ο Δικαστής λέει στους ενόρκους ότι είναι πεπεισμένος πως η Δίκη θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι το Πάσχα και ειδικά μέχρι την 15η Απριλίου, 30η επέτειο της τραγωδίας, λόγω της προόδου που έχει πραγματοποιηθεί ως τώρα.
11:00 Ένας νέος μάρτυρας παρουσιάζεται σήμερα στο Δικαστήριο, ο κ. Steven Allen, ο οποίος έχει γεννηθεί στο Liverpool και υπήρξε στέλεχος της Μητροπολιτικής Αστυνομίας- της δύναμης που καλύπτει το Λονδίνο, και ο οποίος ως οπαδός της Liverpool, παρακολούθησε τον Ημιτελικό του FA Cup το 1989.
11:04 Οι πρώτες ερωτήσεις προς τον κ.Allen γίνονται από τον Δημόσιο Κατήγορο, Richard Matthew QC.
Ο κ.Allen είχε εισιτήρια για τη Leppings Lane, ενώ δεν είχε βρεθεί ποτέ ξανά στο Hillsborough. Ταξίδεψε από το Λονδίνο στο Liverpool, όπου και έμεινε στο πατρικό σπίτι ενός φίλου του, και στη συνέχεια με άλλους δύο οδήγησαν ως το Sheffield.
Πάρκαραν το αυτοκίνητο τους και περπάτησαν ως το γήπεδο.
Ο κ. Allen πιστεύει ότι έφτασαν στα σημεία εισόδου της Leppings Lane στις 2:20 όπου τους «καλωσόρισε» ένα τεράστιο πλήθος ,που έμοιαζε «κάτι σαν μάζα».
Θυμήθηκε ότι υπήρχαν και κάποιο έφιπποι αστυνομικοί ανάμεσα στο πλήθος.
11:07 O κ.Allen και ο φίλος του, ο John, πήγαν στην άκρη του πλήθους ,όχι μακριά από τη θύρα C ,γιατί ήθελαν να ξεκαθαρίσει λίγο η κατάσταση με το πλήθος που ήταν «χαοτική».
Όσο βρίσκονταν εκεί μίλησε με κάποιους αστυνομικούς δίπλα σε κάποιες προσωρινές μεταλλικές μπάρες.
Ο κ. Allen θυμήθηκε ότι, το πλήθος ‘πέρασε’ ένα νέο αγόρι σε έναν αξιωματικό της αστυνομίας και στη συνέχεια είδε το αγόρι να περνά μέσα από τη θύρα- γύρω στις 2:39 σύμφωνα με τον Δημόσιο Κατήγορο.
Εκείνη τη στιγμή πιστεύει ότι υπήρχαν 6 αστυνομικοί στις μπάρες ασφαλείας και 3-4 που κάλυπταν το πλήθος «το οποίο ήταν πολύ μεγάλο σε σύγκριση με τον αριθμό των αστυνομικών εκεί», λέει.
11:12 Το Δικαστήριο ακούει από τον κ.Allen ότι «είδε ανοιχτή για πρώτη φορά τη θύρα C. Εκτιμά ότι γύρω στους 150 ανθρώπους μπήκαν μέσα από εκεί, πριν να κλείσει.»
Όταν μετά από ένα λεπτό, άνοιξε πάλι, αυτός και ο φίλος του μπήκαν μέσα.
«Η Θύρα απλά άνοιξε. Δεν υπήρχε κάποιος εκεί γύρω όταν συνέβη. Άνοιξε και οι άνθρωποι άρχισαν να μπαίνουν μέσα», είπε.
Κανένας δεν έλεγξε τα εισιτήρια τους ούτε έδωσε κάποιος οδηγίες προς τα πού να κατευθυνθούν
Πήγαν κατευθείαν στο κεντρικό τούνελ.
Ο κ.Allen θυμάται ότι το τούνελ βρισκόταν μπροστά από τη Θύρα και ότι ήταν σκοτεινό. Υπήρχε πολύς κόσμος εκεί.
11:18 Ο κ.Allen πιστεύει ότι πήγε στην pen 3. Λέει ότι αυτός και ο φίλος του, «ένιωθαν σαν να τους έσπρωχναν» και πιστεύει ότι αρχικά έφτασε μέχρι την μπάρα ασφαλείας του γηπέδου .
Χωρίστηκαν από «την δύναμη του πλήθους» που ήταν «πολύ έντονη» και μετά από λίγο έχασαν ο ένας τον άλλο από τα μάτια τους.
Όταν ρωτήθηκε πως ήταν η κατάσταση στην pen 3 είπε ότι είχε βρεθεί ξανά σε μεγάλες συγκεντρώσεις πλήθους αλλά εκεί «η κατάσταση έμοιαζε να γινόταν όλο και πιο έντονη.»
Έφτασαν στην pen 3 στις 2:55 άκουσε το Δικαστήριο.
Όσο βρισκόταν εκεί προσπέρασε έναν μεσήλικα που συνόδευε ένα νέο κορίτσι με κόκκινο μπουφάν λέει ο κ.Allen, το οποίο είχε συντριβεί από την πίεση του πλήθους.
Το πλήθος λέει περνούσε πάνω από το κεφάλι της καθώς προχωρούσε προς τα κάτω.
11:23 Καθώς η πίεση αυξανόταν «κατάλαβε ότι οι άνθρωποι είχαν αρχίσει να ανησυχούν, αφού ήταν προφανές ότι κάτι πήγαινε πολύ στραβά», λέει.
Θυμάται ότι οι άνθρωποι ούρλιαζαν με αγωνία « Άνθρωποι ούρλιαζαν και άνθρωποι πονούσαν. Νομίζω ότι εκείνη τη στιγμή φώναζαν να τους αφήσουν να φύγουν από εκεί».
Θυμάται ότι ο αγώνας άρχισε αλλά η πίεση είχε συνεχίσει να εντείνεται «Θυμάμαι ότι η πίεση ήταν πραγματικά έντονη, κι εγώ βρισκόμουν σε ανάλογη κατάσταση όπου πάλευα για φρέσκο αέρα».
Έπεσε κάτω αλλά κατάφερε να σηκωθεί πάλι. Σκόνταψε σε μια μπάρα ασφαλείας και άρχισε να φωνάζει στους αστυνομικούς κρατώντας στο χέρι την αστυνομική του ταυτότητα ,ελπίζοντας ότι οι συνάδελφοι του που δεν είχαν συνειδητοποιήσει την κατάσταση θα τον έβλεπαν και θα καταλάβαιναν ότι έπρεπε να κάνουν κάτι.
11:25 Το Δικαστήριο ακούει ότι καθώς στη συνέχεια ο κ.Allen ,νιώθει την πίεση να υποχωρεί, καταφέρνει να βοηθήσει, τραβώντας ανθρώπους από τις pens, κάνοντας προσπάθειες ανάνηψης σε άλλους ,ενώ σε κάποια στιγμή αρνήθηκε να υπακούσει στις οδηγίες άλλου αστυνομικού να απομακρυνθεί. Ο ίδιος αστυνομικός απολογήθηκε αργότερα στον κ.Allen όταν συνειδητοποίησε την βοήθεια που προσέφερε, παίζοντας σημαντικό ρόλο στη διάσωση.
11:27 Νέος μάρτυρας ορκίζεται στο Δικαστήριο, ο κ. Barry Devonside, ο οποίος έχασε τον γιο του Christopher στην τραγωδία του Hillsborough.
O Δημόσιος Κατήγορος Richard Matthews QC ,του απευθύνει τις πρώτες ερωτήσεις και όταν τον ρωτά για το αν ο γιος του σκοτώθηκε εκείνη την ημέρα, απαντά «Δυστυχώς, ναι».
11:37 Ο κ.Devonside ,περιγράφει αρχικά την εμπειρία του από τον Ημιτελικό του FA Cup, του 1988, επίσης ανάμεσα στις Liverpool και Nottingham Forrest ,στο Hillsborough.
Λέει στο Δικαστήριο ότι καθώς πλησίαζε στα σημεία εισόδου, τον σταματούσε μια σειρά αστυνομικών που έλεγχαν τα εισιτήρια, μια διαδικασία που εξομάλυνε την κατάσταση αφού δεν υπήρχε πίεση του πλήθους. Είχε ξαναπάει στο Hillsborough και του ήταν οικείος ο χώρος, όπως και το τούνελ, αλλά όχι οι κεντρικές pens.
Είπε στο Δικαστήριο ότι την μεγαλύτερη συγκίνηση την ένιωθες όταν βρισκόσουν πίσω από το τέρμα και ως νέος άνδρας εκεί θα ήθελε να βρισκόταν.
Όταν πλησίαζε το τούνελ υπήρχαν άτομα από το προσωπικό ασφαλείας, που μπλόκαραν την είσοδο σε αυτό και τους συμβούλευαν να μπουν στην κερκίδα από τις πλάγιες εισόδους , λέγοντας τους ότι οι pens στο βάθος του τούνελ ήταν εντελώς γεμάτες.
11:44 Όταν ρωτήθηκε πως ήταν η κατάσταση στην pen 3, είπε ότι αυτός και ο φίλος του ο Bobby μπήκαν μέσα από μια πλευρική είσοδο και βρήκαν τη θέση τους περπατώντας . Είπε επίσης ότι οι πλευρικές pens δεν είχαν πολύ κόσμο.
Ανέφερε επίσης ότι αυτός και ο αδελφός του μεγάλωσαν μέσα στο Spion Kop.
«Μεγαλώσαμε στο Spion Kop, στην κερκίδα πίσω από το τέρμα. Εκείνες τις μέρες ,τη δεκαετία του 1960, συγκεντρώνονταν 28.500 άνθρωποι εκεί. Όταν η Liverpool έκανε τις επιθέσεις της προς την πλευρά που βρισκόμασταν, το πλήθος σαν κύμα κατέβαινε κάτω και μετά ανέβαινε πάλι. Φαινόταν σαν συντριβή αλλά δεν ήταν. Υπήρχε ασφάλεια».
11:45 «Παρακολούθησα τη Liverpool σε όλη την Ευρώπη, αλλά πουθενά δεν έζησα κάτι ανάλογο όπως στην pen 3 της Leppings Lane το 1988», είπε.
Η κατάσταση με την πίεση του πλήθους, ακόμα και τότε ήταν τόσο άσχημη που φώναζε στον φίλο του να βγουν έξω, και τελικά αυτός τα κατάφερε πηγαίνοντας σε μια pen με λιγότερο κόσμο για να παρακολουθήσει τον αγώνα από εκεί.
11:56 Το 1989 ,ταξίδεψε στο Sheffield με τον γιο του Christopher, με μία ομάδα φίλων, μία όμορφη μέρα και την ατμόσφαιρα να είναι γιορταστική.
Ο κ.Devonside δεν ήθελε να πάρει πάλι εισιτήριο για τη Leppings Lane, μετά από αυτό που είχε ζήσει το 1988,οπότε πήρε για την North Stand,μην μπορώντας όμως να εμποδίσει τον γιο του να πάει στη Leppings Lane, αφού οι φίλοι του βρίσκονταν εκεί.
Καθώς πλησίαζαν στο γήπεδο, παρατήρησε ότι δεν υπήρχε η σειρά των αστυνομικών που έλεγχαν, όπως υπήρχε το 1988.
12:02 Καθώς πλησίαζε η έναρξη του αγώνα, μπορούσε να παρατηρήσει ότι κάτι δεν πήγαινε καλά στη Leppings Lane. Είχε ανεμπόδιστη θέα προς τα εκεί και κατάλαβε ότι στις κεντρικές pens υπήρχε πολύ περισσότερος κόσμος απ’ ότι στις πλάγιες.
«Δεν φαινόταν εντάξει» είπε.
Τρία λεπτά πριν την έναρξη του αγώνα, πρόσεξε ότι αρκετοί φίλαθλοι στις pens 3 και 4 προσπαθούσαν να σκαρφαλώσουν στον φράχτη της περιμέτρου.
«Υπήρχε ένας οπαδός της Liverpool δίπλα μου με ραδιόφωνο. Το επόμενο λεπτό έβλεπα ανθρώπους να σκαρφαλώνουν τον φράχτη. Ο αγώνας είχε ξεκινήσει και ο Peter Beardsley είχε σουτ στο δοκάρι, αλλά εγώ δεν έβλεπα τον αγώνα γιατί η προσοχή μου ήταν στραμμένη στη Leppings Lane, γιατί ανησυχούσα για τον Chris.» είπε.
12:07 Το Δικαστήριο ακούει πως ο κ.Devonside, βλέπει στον αγωνιστικό χώρο έναν αστυνομικό να προσπαθεί να επαναφέρει έναν φίλαθλο κάνοντας μαλάξεις στο στήθος του.
«Γύρισα σε αυτόν που ήταν δίπλα μου με το τρανζίστορ και συγχωρέστε με για τη γλώσσα μου, αλλά τον ρώτησα, ‘τι στο διάολο γίνεται εδώ;’»
«Ο άνθρωπος μου είπε ότι είχαν σκοτωθεί δύο φίλαθλοι.»
«Εκείνη τη στιγμή πάγωσα ολόκληρος από πάνω ως κάτω, σκεφτόμουν τον Chris» είπε ο κ.Devonside.
12:13 Είπε επίσης ότι ενώ κάποιοι αστυνομικοί προσπαθούσαν να βοηθήσουν αρκετούς φιλάθλους υπήρξαν και μερικοί που τους έσπρωχναν προς τα πίσω ,προς τις pens.
«Κλιμακώθηκε γρήγορα σε κάτι που γνωρίζουμε πλέον ότι ήταν φρικιαστικό» λέει, προσθέτοντας ότι υπήρχαν και αστυνομικοί οι οποίοι βρίσκονταν στο κέντρο του γηπέδου και παρατηρούσαν χωρίς να κάνουν τίποτα.
12:22 Ο κ.Devonside λέει στη συνέχεια πως συνάντησε έναν φίλο του γιου του, τον Jason και όταν τον ρώτησε που βρισκόταν ο Chris ,εκείνος του είπε «Θα πρέπει να περιμένεις τα χειρότερα Barry…o Chris σκοτώθηκε.»!
Ο Jason του είπε ότι είχε κουβαλήσει ο ίδιος τον Chris στο γυμναστήριο του σταδίου.
Το Δικαστήριο ακούει στη συνέχεια την απελπισμένη προσπάθεια του κ.Devonside να βρει τον γιο του.
Όταν έφτασε στην πόρτα του γυμναστηρίου, ένας αστυνομικός τον μεταχειρίστηκε σαν «να ήμουν λάσπη στα παπούτσια του», λέει.
«Δεν θα ασκήσω κριτική στους αστυνομικούς παρά μόνο σε αυτόν.» συνεχίζει.
Ο Chris φορούσε μια φανέλα rugby της Εθνικής Ουαλίας και όταν ο κ. Devonside ρώτησε τον αστυνομικό αν ο γιος του βρισκόταν εκεί μέσα εκείνος απάντησε «με ένα ξερό όχι» λέει.
Μια ντόπια γυναίκα ,η Betty τον οδήγησε σε νοσοκομεία και δύο νεκροτομεία σε μια μάταια αναζήτηση του παιδιού του, μέχρι να μάθει αργά το βράδυ ότι η σωρός του Chris βρισκόταν στο γυμναστήριο.
Ο Συνήγορος υπεράσπισης Ben Myers QC, δεν εξέτασε τον μάρτυρα ,τονίζοντας ότι η υπεράσπιση δεν έχει ερωτήσεις αφού «ο πόνος που έζησε ο μάρτυρας είναι πέρα από κάθε φαντασία.»
12:30 Νέος μάρτυρας παρουσιάζεται στο Δικαστήριο, ο κ.Trevor Hicks του οποίου και οι δύο κόρες, οι Sarah και Vicky σκοτώθηκαν στο Hillsborough!
Οι τρεις τους μαζί με την μητέρα των κοριτσιών Jenni είχαν ταξιδέψει από το Λονδίνο για να παρακολουθήσουν τον αγώνα.
12:37 Ταξίδεψαν με αυτοκίνητο, έφαγαν μεσημεριανό στο δρόμο και έφτασαν νωρίς στο γήπεδο, γύρω στις 14.00. Δεν υπήρχε κανένας έλεγχος.
Η μητέρα των κοριτσιών πήγε στη North Stand, ενώ ο κ. Hicks με τις κόρες του μπήκαν από το κεντρικό τούνελ, και ο ίδιος θυμάται πως ενώ είχε σταματήσει για να πάρει προγράμματα και καφέ, αυτές καθώς προπορευόταν γυρνούσαν και τον κοιτούσαν γελώντας, νιώθοντας ότι είχαν ‘δραπετεύσει’ από αυτόν.
Επειδή ήταν έφηβες, τις άφησε να προχωρήσουν είπε στο Δικαστήριο.
12:40 Καθώς πλησίαζε η έναρξη του αγώνα , ο κ Hicks είπε ότι «άρχισε να ανησυχεί».
Στην αρχή νόμιζε ότι μπορούσε να δει τα κεφάλια των κοριτσιών του, καθώς ήξερε ότι βρίσκονταν στην pen 3, η οποία όμως του φαινόταν υπερβολικά γεμάτη.
12:44 Το Δικαστήριο βλέπει βίντεο που δείχνει τον κ. Hicks στις 3:08 να συνομιλεί με δύο αστυνομικούς.
Ο κ. Hicks μπορούσε να δει ανθρώπους να πηδάνε τον φράχτη από την pen 3 στην pen 2 και μερικούς να πηδάνε τον φράχτη της περιμέτρου του αγωνιστικού χώρου.
Έχοντας μαζί του άλλον ένα πατέρα που ο γιος του βρισκόταν στην pen 3 ,είπαν στον πρώτο αστυνομικό «Δεν βλέπετε τι γίνεται, ότι τα πράγματα πάνε πολύ στραβά; Χρησιμοποίησα την έκφραση που λέει ότι η κατάσταση ήταν δραματική στην pen 3» λέει στους ενόρκους ο κ. Hicks.
Ο πρώτος αστυνομικός του είπε «κλείσε το γαμ… στόμα σου» είπε ο κ. Hicks, οπότε άρχισαν να ικετεύουν τον δεύτερο να κάνει κάτι.
12:51 O κ. Hicks περιγράφει στο Δικαστήριο πως βρήκε τις κόρες του στον αγωνιστικό χώρο, σχεδόν τη μία δίπλα στην άλλη με ανθρώπους γύρω τους να προσπαθούν να τις επαναφέρουν.
Ήταν «χάος» είπε.
Νόμιζε ότι είδε την Vicki να πηδά έναν φράχτη για να μπει στον αγωνιστικό χώρο, οπότε προσπάθησε να φτάσει κι αυτός εκεί ανοίγοντας δρόμο, για να φτάσει σε μια θύρα και από κει να μπει μέσα.
Άνδρες προσπαθούσαν να δώσουν το φιλί της ζωής στη Sarah ,ενώ άλλοι προσπαθούσαν να βοηθήσουν τη Vicki είπε στους ενόρκους.
Θυμάται ότι κατάφερε να βάλε τη Vicki σε ένα ασθενοφόρο μαζί με δύο άλλα θύματα , ενώ περίμενε ότι θα ακολουθήσει και η Sarah με ένα από τα επόμενα ασθενοφόρα.
12:59 «Ήταν η χειρότερη στιγμή της ζωής μου» είπε ο κ.Hicks.
«Είχα δύο κόρες, μόνο η μία ήταν μαζί μου, και οι δύο χρειάζονταν την βοήθεια μου και νομίζαμε ότι και οι δύο ήταν ζωντανές.» συνέχισε.
Όταν έπρεπε να αποφασίσει αν θα φύγει με το ασθενοφόρο ή αν θα έμενε πίσω με τη Sarah, πρόσεξε ότι μέσα στο ασθενοφόρο που θα μετέφερε τη Vicki, υπήρχαν 4-5 θύματα και μόνο ένας τραυματιοφορέας, οπότε επέλεξε ως την καλύτερη απόφαση να ακολουθήσει τη Vicki.
Στο Northern General Hospital η κόρη του μπήκε αμέσως στην εντατική, αλλά αργότερα ανακοινώθηκε ότι εξέπνευσε.
Η Sarah δεν τους είχε ακολουθήσει οπότε πήγε σε ένα άλλο νοσοκομείο μήπως τη συναντήσει εκεί, αλλά μάταια.
Επέστρεψε στο Hillsborough , όπου μπροστά στο γυμναστήριο υπήρχε ένας πίνακας με τις φωτογραφίες αυτών που είχαν σκοτωθεί.
Ανάμεσα τους η κ. και ο κ.Hicks αναγνώρισαν και τη δεύτερη κόρη τους, τη Sarah.

* Οι ώρες της Δίκης που αναφέρονται είναι ώρες Αγγλίας.